نماز مقبول پيشگاه الهى قرار بگيرد .
[ الصواعق المحرتة ص 88 ] شافعى گفته است :
< شعر > يا اهل بيت رسول اللَّه حبّكم فرض من اللَّه فى القرآن انزله كفاكم من عظيم القدر انّكم من لم يصلّ عليكم لا صلوة له < / شعر > ؛ « اى خاندان رسول اكرم صلَّى اللَّه عليه و آله ، محبت و علاقه‌مندى به شما ، از سوى خدا تعالى واجب شده است و وجوب آنرا خداى بزرگ در قرآن كريم نازل كرده است .
درباره بزرگى شما همين بس كه هر گاه كسى در هنگام نماز درود بر شما نثار نكند ، نمازش مقبول پيشگاه حق تعالى نخواهد بود » .
مؤلف گويد : دو بيت مزبور را « شبلنجى » در [ نور الابصار ص 104 ] آورده است و بزودى در باب آينده به بخشى از اخبار اشاره مىشود كه در آنها آمده است كه در تشهّد نماز دستور داده است ، بر « محمّد و آل محمّد » درود بفرستند . چنانكه در اين حديث آمده است : « هر گاه يكى از شما به تشهّد نماز مىپردازد ، بر اوست كه بگويد :
« اللَّهمّ صلّ على محمّد و ( على ) آل محمّد » از اين حديث پيداست كه امر به گفتن صلوات فرموده است و « امر » هم ، دليل بر وجوب است و هر گاه يكى از واجبات نماز بدون جهت ترك شود ، نماز باطل است و مقتضاى قاعده ، بطلان نماز است تا آنجا كه اگر آن واجب ، بطور سهو هم ترك شود ، باز هم ، نماز باطل است مگر اينكه دليلى بر صحت آن نماز دلالت كند ، از قبيل :
« لا تعاد الصلوة الَّا من خمس » ( تا به آخر حديث ) . « فخر رازى » در تفسيرش ، در ذيل تفسير « آيه مودّت » ، سورهء « شورا » اظهار داشته است : درود فرستادن بر آل پيغمبر صلَّى اللَّه عليه و آله از موقعيت بزرگ و بىسابقه‌اى برخوردار است ؛ به همين دليل است كه دعاى براى اهل بيت را پايانگير تشهّد نماز قرار داده است و فرموده است در پايان تشهّد بگوييد :
« اللَّهم صلّ على محمّد و على آل محمّد »

354