مؤلف گويد : « متقى » در [ كنز العمال 6 / 394 ] اين حديث را از « حاكم » و « ابن مردويه » نقل كرده است .
[ اسد الغابة 4 / 18 ] به سند خود ، از « ابو ايوب انصارى » روايت كرده است كه رسول خدا صلَّى اللَّه عليه و آله فرمود : مدت هفت سال فرشتگان الهى بر من و على عليه السّلام درود مىفرستادند و اين در آن هنگام بود كه مرد ديگرى جز على عليه السّلام ، با من نماز نمىگزارد .
مؤلف گويد : اين حديث را « محب طبرى » در [ رياض النضرة 2 / 165 ] از « ابو الحسن خلعى » نقل كرده است و اين جمله را اضافه نموده : « علت درود فرشتگان آن بوده است ، هنگامى كه ما نماز مىگزارديم ، به غير از من و على ، ديگرى در نماز ما شركت نداشت » . ليكن « ابو الحسن خلعى » ، مدت هفت سال را نكرده است .
[ مسند احمد حنبل 1 / 99 ] به سند خود ، از « حبّه عرنى » روايت كرده است ، در يكى از روزها كه حضرت امير المؤمنين عليه السّلام بر فراز منبر تشريف داشت چنان خنديد كه دندانهاى مباركش ظاهر گرديد و من تا آنروز حضرت را چنين خندان نديده بودم . - سپس فرمود : - در اين هنگام ، بياد « ابو طالب » عليه السّلام افتادم هنگامى كه در زير درخت خرما همراه با پيغمبر اكرم صلَّى اللَّه عليه و آله نماز مىگزاردم ، « ابو طالب » ظاهر شد و گفت : اى برادرزاده چه مىكنى ؟ پيغمبر صلَّى اللَّه عليه و آله او را به پذيرش اسلام دعوت كرد . « ابو طالب » گفت : در آنچه مىكنيد - يا در آنچه مىگوييد - ايرادى نيست . سپس حضرت على عليه السّلام سه بار فرمود : پروردگارا ! سراغ ندارم كسى از اين امت را به استثناء رسول اكرم صلَّى اللَّه عليه و آله ، كه پيش از من سر اطاعت و عبادت در برابر تو به خاك گذاشته باشد . پس از اين على عليه السّلام اضافه كرد : همانا هفت سال پيش از ديگران ، به عبادت خدا پرداختم .
مؤلف گويد : اين حديث را « متقى » در [ كنز العمال 6 / 395 ] از « ابو داود

330