باب هشتم رسول خدا صلَّى اللَّه عليه و آله ، حضرت على عليه السّلام را از ابو طالب گرفت و تحت سرپرستى خويش در آورد [ مستدرك الصحيحين 3 / 576 ] از « ابو الحجاج مجاهد بن جبر » روايت كرده است كه گفت : از نعمتهايى كه خداى تعالى به على بن ابيطالب عليه السّلام ارزانى فرموده است ، همانا خير و بركتى است كه به وى روزى فرموده و اراده حق تعالى در اين رابطه نصيبش گرديده است . از جمله ، در يكى از سالها ، قبيله قريش به خشكسالى شديدى دچار شد - اين در حالى بود كه جناب ابو طالب عليه السّلام نانخور زيادى داشت و از عهدهء هزينهء زندگى آنان آنهم در چنين وضعيتى بر نمىآمد - در اين هنگام ، رسول خدا صلَّى اللَّه عليه و آله به عمويش ، « عباس » ، كه در ميان بنى هاشم از همه توانگرتر بود ، فرمود : اى ابا الفضل ! بديهى است برادرت ، « ابو طالب » ، نانخور زيادى دارد ، اينك كه مردم دچار چنين بحران خشكسالى گرديده‌اند ، پيشنهاد من اينست كه با « ابو طالب » ملاقات كرده و از كثرت نانخور او بكاهيم ؛ به اين معنى كه من سرپرستى يكى از پسران او را به عهده بگيرم و تو هم ، يكى از پسرانش را

306