باب چهل و هفتم پيغمبر اكرم صلَّى اللَّه عليه و آله بينوايان را دوست مىداشت و حاضر نمىشد در هنگام ورود بر مردم به احترام او از جاى برخيزند و دست او را ببوسند و پشت سرش حركت كنند [ صحيح ترمذى 2 / 56 ] از « انس » روايت كرده است كه رسول خدا صلَّى اللَّه عليه و آله مىفرمود : پروردگارا ! مرا بينوا زنده بدار و بينوا بميران و در روز قيامت مرا در زمرهء بينوايان محشور فرما . « عايشه » كه اين دعا را از رسول خدا صلَّى اللَّه عليه و آله شنيد ، پرسيد : چرا چنين درخواستى از خدا داريد ؟ در پاسخ فرمود : براى آنكه بينوايان چهل سال زودتر از توانگران به بهشت مىروند رسول خدا صلَّى اللَّه عليه و آله خطاب به « عايشه » فرمود :
اى عايشه ! بينوا را از نزد خودت دور مكن و حاجت آنها را برآورده ساز ، هر چند به اندازه نيمى از خرما باشد . اى عايشه ! بينوايان را دوست بدار و به آنها نزديك شو تا در نتيجهء آن ، در روز قيامت خدا به تو نزديك گردد .
[ مستدرك الصحيحين 4 / 322 ] از « ابو سعيد » نقل كرده است كه از رسول خدا صلَّى اللَّه عليه و آله شنيدم ، مىفرمود : پروردگارا ! مرا بينوا زنده بدار و بينوا بميران و در

228