باب چهارم ميلاد رسول اكرم صلَّى اللَّه عليه و آله [ طبقات ابن سعد 1 / 63 ] با سندهاى متعدده ، روايت كرده است كه « آمنه بنت وهب » ، مادر گرامى رسول اكرم صلَّى اللَّه عليه و آله ، گفت : از هنگامى كه به رسول خدا صلَّى اللَّه عليه و آله حامله بودم تا هنگامى كه آن حضرت ولادت يافت ، هيچگونه رنج و زحمتى در خود احساس نكردم ، و هنگامى كه به دنيا آمد ، نور درخشانى همراه با او ، مشاهده كردم كه فاصلهء شرق و غرب را روشن نمود . آنگاه به دو دست خود تكيه زد و مشتى از خاك را در دست مبارك گرفت و سر بسوى آسمان بلند كرد .
بعضى از راويان گفته‌اند : هنگاميكه متولد شد ، بر دو زانوى خود ، قرار گرفت و سر بطرف آسمان بالا برد و نورى از او درخشيد كه از درخشش آن ، كاخهاى شام و بازارهاى آن را مشاهده مىكردم و گردنهاى شتران بصرى را مىديدم . [1]

[1] « بصرى » ( به ضم باء ) يكى از بلاد شام و شهركى است در « حوران » ، از آثارى كه در آن به چشم مىخورد ، برمىآيد كه در گذشته از مجد و عظمتى برخوردار بوده است و نخستين شهرى است از كشور شام كه بدست « خالد » از پاى درآمده است . ( مترجم )

13