< فهرس الموضوعات > 1 - محمد بن إسماعيل < / فهرس الموضوعات > < فهرس الموضوعات > 2 - صالح بن عقبة < / فهرس الموضوعات > < فهرس الموضوعات > گفتار علامه < / فهرس الموضوعات > كه مىتوان دعوى قطع در روايت هر يك كرد ، و محمد بن اسماعيل خود از اجله ثقات است ، و شيعه بر جلالت قدر و عظمت شأن او متفق اند ، و البته نقل چون اوئى از كسى دليل اعتماد است .
از صالح كه مروى عنه او است ، و صالح بن عقبه - بضم عين و سكون قاف - ابن قيس بن سمعان - بفتح سين مهملة - نجاشى در رجال خود وى را ذكر كرده و گفته :
" قيل : انه روى عن ابى عبد الله عليه السلام " و ذكر نجاشى چنانچه در محل خودش تحقيق كرده ايم دليل اماميت است ، چه اين كتاب را در تعداد اسماء مصنفين شيعه نوشته ، و هم ملتزم شده كه هر كه قدحى داشته باشد خواه در ترجمه خودش و خواه در جاى ديگر متعرض شود ، و چون متعرض نشده معلوم مىشود كه او سالم از مذمت بوده ، و اين نوع مدحى براى او خواهد بود .
و از اين جهت شيخ فاضل تقى الدين حسن بن داود رحمه الله در بسيارى از جاها كه چنين است نسبت مدح به نجاشى مىدهد ، و بى خبران اعتراض مىكنند كه در كلام او چنين چيزى نيست ، و تفاصيل اين مطالب را صنا ديد صناعت در محل خود نوشته‌اند ، و اين بى بضاعت در حاشيه رجال نجاشى مواضع اين استفادات را به اشارات وافيه بيان اجمالى كرده ام .
وشيخ در ( فهرست ) او را ذكر كرده و گفته : " له كتاب " و اين خود نيز شهادت بر استقامت مذهب است ، چه شيخ نيز ملتزم به ذكر علماى اماميه است مگر آنجاها كه تصريح به خلاف كند ، و اثبات كتاب نيز خالى از مدحى نيست ، و علامه در حق او فرموده : " كذب غال لا يلتفت اليه " و محققين اين فن مثل محقق مجلسى اول ، و استاد اعظم چنين استفاده كرده اند كه اين قدح از ابن غضايرى است ، چه غالب در حال ( خلاصه ) اينست كه در جرح و تعديل متابعت

65