جانب قبر حسين روى به او آورده و وداع كرد بعد از زيارت او را ، و از جمله دعاهاى او اين بود :
يا الله يا الله . . . تا آخر دعاى مذكور مشهور به دعاى علقمه كه سابقا مذكور شد و در خاتمه باب ثانى با ترجمه و بيان مجددا ياد شود .
سيف بن عميره گويد : صفوان سؤال كردم و گفتم علقمة بن محمد اين دعا را براى ما از حضرت باقر روايت نكرد ، بلكه همان زيارت را حديث كرد ؟
صفوان گفت كه من وارد شدم با سيد خودم صادق آل محمد عليهم السلام به اين مكان پس چنان كرد كه ما كرديم در زيارت خودمان و دعا كرد به اين دعا هنگام وداع بعد از اينكه دو ركعت نماز گذاشت چنانچه ما نماز گذاشتيم ، و وداع كرد چنانچه ما وداع كرديم ، بعد از آن صفوان گفت كه حضرت صادق عليه السلام به من فرمود كه مواظب باش اين زيارت را ، و بخوان او را كه من ضمانت دارم بر خداى تعالى براى هر كه زيارت كند به اين زيارت و دعا كند به اين دعا از قريب يا بعيد اينكه زيارتش مقبول شود و سعيش مشكور و سلامش به آن حضرت و اصل شود و محجوب نماند و حاجت او قضا شود هر چقدر بزرگ و عظيم باشد ، و او را خائب ننمايد .
اى صفوان اين زيارت را با اين ضمان از پدرم شنيدم ، و پدرم از پدرش على بن الحسين عليهما السلام شنيده با همين ضمان ، وعلى بن الحسين عليهما السلام از حسين عليه السلام با همين ضمان ، و حسين عليه السلام از برادرش حسن عليه السلام با همين ضمان وحسن از پدرش امير المؤمنين عليه السلام با همين ضمان ، وامير المؤمنين از رسول خداى صلى الله عليه وآله با همين ضمان ، و رسول خداى از جبرئيل عليه السلام با همين ضمان ، و جبرئيل از خداى عز وجل با همين ضمان ، و به تحقيق كه خداى عز وجل سوگند ياد كرده كه هر كه زيارت كند حسين را به اين زيارت از نزديكى يا دورى

57