ب - در ( كامل الزيارة ) روايت مىكند كه امير المؤمنين على عليه السلام در رحبه كوفه اين آيه مباركه تلاوت مىفرمود " فما بكت عليهم السماء والارض و ما كانوا منظرين " ( 29 الدخان 44 ) ناگاه حسين از درى از درهاى مسجد در آمد فرمود : " اما ان هذا سيقتل ويبكى عليه السماء والارض " [1] . ج - در ( امالى ) و ( علل ) است كه ميثم تمار به جبله فرمود : كه اى جبله بدان كه حسين بن على سيد شهيدان است ، ومر اصحاب او را بر ساير شهيدان درجهاى است آنگاه كه نظر كنى به آفتاب كه سرخ باشد چون خون تازه بدان كه سيد الشهداء مقتول شده ، جبله گفت روزانه از حجره بيرون آمدم آفتاب را ديدم بر ديوارها چون چادرهاى معصفر ، صيحه زدم و گريه كردم و گفتم سوگند با خداى كه سيد ما حسين بن على كشته شد [2] . د - در ( امالى ) و ( عيون ) از ريان بن شبيب نقل كرده است كه حضرت رضا فرموده كه آسمان هاى هفت گانه و زمينها بر حسين بگريستند [3] . ه - در ( كامل الزيارة ) مسندا از مردى از اهل بيت المقدس نقل كرده كه بعد از قتل حسين ديوارها سرخ شد مانند خون بسته و سه روز باران خون تازه آمد [4] . و - شيخ أجل أعظم أوثق عبد الله بن جعفر الحميرى در ( قرب الاسناد ) از حنان روايت كرده كه صادق آل محمد فرمود : زوروا الحسين ولا تجفوه فانه سيد الشهداء
[1] كامل الزيارات باب 28 ص 88 رقم 1 . [2] امالى صدوق مجلس 27 رقم ( 1 ) علل 1 / 217 بحار الانوار : 45 / 202 . [3] امالى صدوق مجلس 27 رقم 5 عيون اخبار الرضا ج 1 / 299 بحار الانوار 44 / 286 . [4] كامل الزيارات باب 25 ص 77 رقم ( 2 ) .