جلالت و شايستگى امام حسن ( ع ) شده‌اند . لذا معاويه بر آن شد كه هر طور شده امام را به قتل برساند . معاويه چندين بار به امام حسن ( ع ) زهر خورانيد ولى در اين كار موفق نبود . [21] عاقبت به وسيله جعده ، حضرت را به شهادت رسانيد . [22] معاويه به جعده ( همسر امام حسن ) قول داد كه اگر شوهر خود را با زهر بكشد 100 هزار درهم به او داده و وى را به ازدواج پسرش يزيد در آورد . [23] زهرى كه آخرين بار به امام دادند آن چنان مهلك بود كه اما سلام الله عليه 40 بار لخته‌هاى خون را بالا آورد و در حالى كه آن را در طشت مىريخت [24] فرمود : " بارها به من زهر دادند ولى در هيچ كدام مثل اين بار صدمه نديدم ( ديگر ) جگرم پاره پاره شده است " . [25] حسين بن على - در حالى كه مىگريست [26] - به برادر مىگفت : " برادر جان ، من قتل تو را قبل از دفن تو خواهم كشت و اگر نتوانم به سرزمين او بروم كسانى را براى كشتنش خواهم فرستاد " . امام حسن گفت : " اى برادر من ، اين دنيا شبهائى است كه از بين مىرود ، قاتل مرا ( به حال خود ) بگذار تا روزى كه من و او در مقابل خدا قرار گيريم . . . " [27] پس از شهادت امام حسن ( ع ) ، معاويه 100 درهم به جعده داد ولى او را به ازدواج يزيد در نياورد . معاويه به جعده گفت : " مىترسم همان بلائى كه بر سر فرزند رسول خدا آوردى بر سر فرزند من نيز بياورى " ! [28] هنگامى كه خبر شهادت آن امام مظلوم را به معاويه دادند ، وى از خوشحالى سجده شكرى نمود [29] و گفت : " ( اكنون ) دلم آرام

[21] تاريخ ابن عساكر ج 4 / 225 ، 226 ، البداية والنهاية ج 8 / 43 .
[22] تاريخ ابن عساكر ج 4 / 225 ، 226 ، الاستيعاب ج 1 / 141 .
[23] مقاتل الطالبين ص 29 ، تذكرة الخواص ص 221 ، نزل الابرار ص 83 ، شرح نهج البلاغه ابن ابى الحديد ج 4 / 4 ، 11 ، 17 ، ط قديم [ = ج 16 / 11 ، 29 ، 49 ط جديد ] .
[24] حياة الحيوان ج 1 / 73 ، تاريخ ابن عساكر ج 4 / 226 ، البداية والنهايه ج 8 / 43 ، ربيع الابرار ج 4 / 208 .
[25] السيرة الحلبيه ج 3 / 324 ، ربيع الابرار ج 4 / 208 ، 209 . همچنين مراجعه شود به تاريخ ابن عساكر ج 4 / 226 .
[26] تاريخ ابن عساكر ج 4 / 226 .
[27] البداية والنهاية ج 8 / 43 .
[28] اين عبارت معاويه به نقل از ابو الحسن مدائنى است . شرح نهج البلاغه ابن ابى الحديد ج 4 / 4 ط قديم [ = ج 16 / 11 ط جديد ] . همچنين مراجعه شود به مقاتل الطالبيين ص 29 ، تذكرة الخواص ص 195 ، نزل الابرار ص 83 .
[29] محاضرات راغب اصفهانى ج 2 / 224 ، العقد الفريد ج 2 / 303 ، ربيع الابرار ج 4 / 209 .

155