( ترجمه : محمد بن ابى عبد الله . . . از حسين بن سعيد روايت مىكند : از ابو جعفر امام جواد عليه السلام سؤال شد :
آيا مى توان به خدا شيئ ، اطلاق كرد ( يعنى گفت خدا چيزى است ) فرمود : بله ، به شرط آنكه حد تعطيل و حد تشبيه براى خدا تصور نشود . ) حد تعطيل و حد تشبيه براى خداوند نقص است ، هر چيزى كه خداوند را از چيزى غافل كرده يا بيكار و ناتوان كند و يا موجب شباهت پروردگار به احدى از مخلوقات شود ، باطل است ، لذا اگر مراد از اينكه خدا چيزى هست ، اين باشد كه مانند ديگر موجودات و مخلوقات است ، غلط است . اما اگر مراد اين باشد كه خداوند موجود است به حقيقت وجود . و هيچ گونه نقص و شباهتى در او وجود ندارد ، اين عقيده صحيح است .
نظير روايات فوق در كتب روائى و تفسيرى و اعتقادى شيعه به حدى زياد است كه مى توان به حقيقت از آنها كمال معرفت به حق متعال و توحيد حقيقى را يافت و بر خلاف آنچه كوته نظران و گمراهان مىانديشند حضرت حق وذات الهى برتر از هر چيزى و داراى حقيقت وجود ولا مكان ولا

57