زمينى را كه بر روى آن هستى ، مقدار آن پانصد سال است و از اين زمين تا زمين ديگر مسير پانصد سال و حجم آن هم پانصد سال ، تا آنكه هفت زمين تمام شود و سپس از زمين تا آسمان هم مسير پانصد سال است و حجم آن هم پانصد سال و خداوند هم بر عرش تكيه داده ، اينستكه آسمانها از سنگينىاش در حال تركيدن است .
اگر بخواهيد مىتوانيد آيه را اين گونه بخوانيد " تكاد السموات يتفطرن من فوقهن . . . " تا آخر آيه . . .
( توضيح : خداوند متعالى مى فرمايد : " تكاد السموات يتفطرن من فوقهن والملئكة يسبحون بحمد ربهم ويستغفرون لمن في الارض ألا إن الله هو الغفور الرحيم ، سوره شورى ، آيه : 5 ( نزديك است آسمانها از بالا منفجر شوند و ملائكه مشغول تسبيح پروردگارشان و استغفار براى اهل زمين اند .
آگاه باشيد كه خداوند آمرزنده مهربان است ) مراد كعب الاحبار اين است كه اين آيه شريفه را دليل بگيرد كه تركيدن و انفجار آسمانها از بالا به خاطر سنگينى خداوند است . آيا واقعا نسبت دادن چنين مطالب زشت و ناهنجار و مزخرفى را به قرآن مجيد ، كلام مبارك خداوند و اعجاز رسول الله صلى

29