اقوال جمعى از صحابه و بزرگان با توجه به همين روايات است كه مى بينيم عده اى از صحابه و تابعين و تابعين تابعين و غير آنها ملتزم بودند كه پيشانى را مستقيما و بدون هيچ واسطه اى بر زمين بگذارند ، و يا حداقل ، گذاشتن پيشانى را بر زمين مستحب بدانند . در اينجا اقوال برخى از آنها را به عنوان نمونه نقل مى كنيم :
الف - " عبد الكريم ابى اميه " مى گويد : به من خبر رسيد :
ان ابابكر الصديق كان يسجد او يصلى على الأرض مفضيا اليها ، " ابوبكر صديق " بر زمين سجده مى كرد يا نماز مى گزارد ، به گونه اى كه با خود زمين تماس پيدا كند .
ب - " ابى عبيده " نقل مى كند :
كان ابن مسعود لا يسجد او قال لا يصلى الا على الأرض ،

297