مقدمه الحمدلله رب العالمين و صلى الله على محمد وآله الطاهرين وصحبه المنتجبين ولعنة الله على أعدائهم إلى يوم الدين .
يكى ديگر از مسائلى كه تفاوت رفتار شيعيان با اهل تسنن در آن بسيار بارز است ، مسأله سجود در نماز است . شيعيان ملتزم هستند كه جز بر زمين ( اعم از خاك ، سنگ و سنگريزه و . . . ) يا روئيدنىهايى از زمين كه خورده يا پوشيده نمى شود ، سجده نكنند ( 1 ) و حتى در مواردى كه دسترسى به زمين پاك ندارند ، مقدارى خاك قالب گيرى شده يا چيز ديگرى كه سجده بر آن صحيح است را با خود حمل مى كنند تا بتوانند بر آن سجده كنند .
كسانى كه داراى آگاهىهاى كافى و درست فقهى هستند ، مى دانند اين روشى است كه بسيارى از ادله مشخصا آن را بيان مى كند و عملى است كه كثيرى از صحابه و تابعين به آن ملتزم بوده اند و حداقل اين روش مستحب و نيز مطابق احتياط در دين است .

1 . برخى از فقها سجده بر كاغذ را نيز صحيح دانسته اند ، هر چند ماده ء آن از چوب نباشد و مثلا از ابريشم گرفته شده باشد .

281