ساقط مىگشت ، همانا خداوند سبحان با دادن اختيار ، مردم را فرمان داد ، و با قدرت بر پرهيز ، آنها را نهى فرمود ، تكاليف او آسان بوده ، هرگز تكليف سنگين قرار نداده است ، و طاعت كم را پاداش زياد عطا مىفرمايد .
نا فرمانى خلق نشانه مغلوب شدن او نيست ، و اطاعت آنان نيز علامت اجبار و اكراه الهى نمىباشد .
پيامبران را بازيچه نفرستاد و كتاب را بيهوده بر مردم نازل نكرد و آسمانها و زمين و موجودات ميان آن دو را باطل نيافريد :
* ( ذالك ظن الذين كفروا فويل للذين كفروا من النار ) * [1] .
" اين گمان اهل كفر است كه واى بر آنها از آتش " [2] .
در واقع مروج چنين فكرى " امويان " بودند تا خلافت خويش را قضاى الهى جلوه دهند و جلوى هرگونه مبارزه با آن را بگيرند به عنوان نمونه :
1 - وقتى از " عثمان " خواستند از خلافت كناره بگيرد پاسخ داد : " پيراهنى را كه خدا بر من پوشاند ، بيرون نمىآورم " [3] .
2 - " معاويه " مىگفت : " خداوند اين حكومت را به من داده است هر چند شما را خوش نيايد " [4] .

[1] سوره ص ، آيه 27 .
[2] نهج البلاغه ، كلمه قصار 78 .
[3] الكامل في التاريخ " ابن اثير " ، ماجراى قتل " عثمان " ، ج 3 ، ص 169 .
[4] البداية والنهاية " ابن كثير " ج 8 ، ص 131 ، و شرح نهج البلاغه " ابن ابى الحديد " در شرح نامه 31 ج 16 ، ص 15 ، ومقاتل الطالبين ، احوالات امام حسن ( ع ) ص 45 .

40