چرا حضرت " يعقوب " به فرزندانش نگفت : خودتان از خدا طلب آمرزش كنيد و مرا واسطه قرار ندهيد ، بلكه بر عكس آن را پذيرفت .
وهابى وحشت زده گفت : ما را به " يعقوب " چه كار ، او پيامبر " بنى اسرائيل " بود و با آمدن شريعت اسلام شريعتش از بين رفت .
گفتم : از شريعت اسلام دليل مىآورم :
- * ( ولو أنهم إذ ظلموا أنفسهم جآءوك فاستغفروا الله واستغفر لهم الرسول لوجدوا الله توابا رحيما ) * [1] .
يعنى : " اگر آنها هنگامى كه به خود ظلم كردند نزد تو مىآمدند و از خدا آمرزش مىطلبيدند وپيامبر نيز برايشان آمرزش مىطلبد بى گمان خداوند را توبه پذير و مهربان مىيافتند " .
حاضرين در جلسه گفتند : بالاتر از اين دليلى نيست .
وهابى وحشت زده و شكست خورده گفت : اين حرف مال وقتى است كه او زنده بود اما الان چهارده قرن است كه آن مرد مرده است ، وساطت در زمان حياتش جايز بود ولى پس از وفاتش خير . [2]

[1] سوره نساء ، آيه 64 .
[2] اولا : دليلى بر اين ادعا ندارند كه توسل در زمان حيات پيامبر ( ص ) جايز ولى بعد از وفاتش جايز نباشد ، بلكه دليل بر خلاف آن داريم ، زيرا حلال آن حضرت تا قيامت حلال ، و حرامش تا قيامت حرام است ، ثانيا : آنها نمىگويند توسل به پيامبر حرام است ، بلكه مىگويند شرك است ، اگر عملى شرك باشد هميشه شرك است ، نه اينكه فقط بعد از وفات پيامبر ( ص ) شرك باشد .

191