اشكال ديگر اهل سنت اين است كه آنها بدون در نظر گرفتن واقعيتهاى تاريخ و نيرنگهاى دستگاه بنى اميه هر حديثى را مىپذيرند و براى عقل خويش هيچ ارزشى قائل نيستند كه آيا اين حديث درست است يا خير ؟ به دو نمونه توجه بفرمائيد .
الف - مىگويند پيامبر فرموده : " ابو طالب " در كناره هاى كم عمق دوزخ است كه مغزش از آن به جوش مىآيد " [1] .
به همين خاطر مىگويند او مشرك بوده است ، اما جهادهاى او براى اسلام و تحمل دشمنى قبيله اش را در نظر نمىگيرند تا جائى كه حاضر شد سه سال همراه برادر زاده اش در يك دره زندانى شود و از برگ درختان بخورد ، اشعار اعتقادى او در يارى دين پيامبر ( صلى الله عليه وآله ) را ناديده مىگيرند و همه كارهاى پيامبر ( صلى الله عليه وآله ) در حق او را نيز مىپوشانند كه چگونه او را غسل داد و كفن وى را از پيراهن خويش تهيه فرمود و به درون قبرش رفت و آن سال را سال اندوه ( عام الحزن ) ناميد و فرمود :
- " به خدا سوگند ، قريش نتوانستند با من كارى بكنند مگر پس از مرگ ابو طالب " [2] .
ب - پس از فتح " مكه " پيامبر ( صلى الله عليه وآله ) درباره " ابو سفيان " فرمود :

[1] كنز العمال ، ش 2 - 1 - 34090 ، ج 12 ، ص 82 .
[2] الكامل في التاريخ " ابن أثير " ج 2 ، ص 91 .

142