در حاليكه همان تقريظ ، كه خود حاجى نوري نيز آنرا در هامش كتابش نقل كرده وهم اكنون نيز بر ظهر نسخه ياد شده از تفسير موجود مىباشد [1] ، عبارتى كه نشان دهنده اجازه علامه به مفسر باشد در آن نيست .
ج - مصححين جلد 105 از چاپ جديد بحار ( طبع آخوندى ) ، در باره اجازه علامه مجلسي به او ، در تكميل عبارت حاجى نوري ، در پاورقى همان مدرك ، گفته‌اند :
« يأتي في باب الإجازات وفي تتميم أمل الأمل » .
در صورتي كه :
أولا - در باب إجازات بحار ، اجازه‌اى از علامه مجلسي ، به صاحب تفسير ، يافت نمىشود .
ثانيا - نسخ خطى بدست آمده از تتميم امل الأمل شيخ عبد النبي قزوينى ( ره ) ، تا به امروز ، تا حرف « ش » را بيشتر نداشته است . لذا ترجمه مفسر ما در آنجا نمىتواند باشد ، فضلا از اينكه اجازه‌اى از علامه براي او در آنجا يافت شود .
ثالثا - ممكن است كه گفته شود كه منظور پاورقى نويسان ، از تتميم امل الأمل ، تكملة أمل الأمل ، سيد حسن صدر ( ره ) بوده است . ولى بايد گفت كه در اين كتاب نيز خبري از صاحب ترجمه نيست .
بررسى قول دوم ( شاگردى علامه مجلسي ) :
الف - سيد محسن أمين در أعيان الشيعة ، حاج شيخ عباس قمى در فوائد الرضوية وشيخ آقا بزرگ تهرانى در الذريعة ، أولين كساني هستند كه او را بعنوان