نهاد ، بسيارى از كسانى را كه بر ديگر ديوانها بودند به جاى نهاد ، پسر خويش احمد ابن سليمان را بر ديوان مشرق گماشت و كسى را نايب وى كرد كه آن را براى وى عهده كند . پسرش ابو محمد را نيز بر ديوان فراتيان گماشت . ابو العباس احمد بن عبيد الله خصيبى را بر نظارت كارهاى فارس و كرمان گماشت و تدبير را به دو سپرد كه عزل مىكرد و نصب مىكرد . ابو بكر محمد بن على ماذرايى را بر كارهاى مصر گماشت كه روش نكو پيش گرفت . على بن عيسى ، ابن مخلد را به راى خويش كمك مىداد ، على از وقتى كه از حبس درآمده بود تا آن وقت براى رسيدگى به مظالم مىنشسته بود ، پس از آن نيز نشستن وى دوام يافت .
در جمادى الاخر اين سال ، سواران شوريدند و سوى خانهء على بن عيسى شدند و اصطبل وى را غارت كردند و عبد الله بن سالم ، حاجب وى را كشتند . پس از آن پيادگان سپاه اضافه اى را كه مرسومشان بود مطالبه كردند و بشوريدند و سلاح بر گرفتند . محمد بن ياقوت سويشان رفت و با آنها نرمى كرد و در كارشان مدارا كرد ، اما اين قانعشان نكرد و به حال پيش بماندند و سوى سواران كشيده شدند و با آنها نبرد كردند . پس سعيد بن حمدان و جمعى از ياران ابن ياقوت سويشان رفتند و تير بر آنها باريدند و آتش به منزلهاشان افكندند كه سوى نهروان گريختند و از پس آنكه گروهى بسيار از آنها كشته شد پل را بريدند ، پس از آن سوى واسط رفتند و گروهى بسيار از سپيد پوستان با آنها فراهم آمدند و جمعى از سرداران سپيد به آنها پيوستند . سالارشان نصر ساجى بود . از عاملان آن ناحيه مال مطالبه كردند .
( 131 سلطان مونس مظفر را براى رفتن سوى شورشيان نامزد كرد كه سويشان رفت و با آنها نرمى كرد و دعوتشان كرد كه بدانچه سلطان براىشان معين كرده قناعت كنند كه ابا كردند و در گمراهى خويش مصر شدند و در نمازگاه واسط ، در سمت غربى ، فراهم آمدند و اطراف اردوگاه خويش چاهها بكندند و سدها را شكستند و نخلهاى بريده را در راههايى كه به آنها مىرسيد به پا كردند كه سواران از حمله به ايشان بازمانند .

6936