بكند و آن را ببرد ، درهاى كعبه را بكند و كعبه را از پوشش آن برهنه كرد و همه چيزهايى را كه از آثار خليفگان در آن بود و كعبه را به وسيلهء آن زينت داده بودند برگرفت ، در يكتا را ، كه چنان كه مردم مكه گفته‌اند ، چهارده مثقال وزن داشت برگرفت ، با دو گوشوار ماريه و شاخ قوچ ابراهيم و عصاى موسى كه هر دو روپوش طلا داشت و جواهرنشان بود با يك طبق و يك دوك طلا و هفده قنديل نقره كه در كعبه بود با سه محراب نقرهء كه كوتاهتر از قامت انسان بود و در بالاى كعبه نهاده بودند . بعدها از پى سالها حجر را پس آوردند اما جز آن چيزى پس آورده نشد .
گويند : جنابى ، كه خدايش لعنت كناد ، به بام كعبه رفت كه ناودان را بكند ، ناودان از چوب بود كه روپوش طلا داشت . مردم بنى هذيل از كوه ابو قبيس تير به طرف وى افكندند و قرمطيان را از كعبه دور كردند كه به كندن ناودان دست نيافتند .
در سواد فرات قرمطيانى پيدا شدند ، به نام نفليان كه جمعى از بدويان از بنى رفاعه و ذهل و عبس با آنها بودند كه بيهوده سرى كردند و تباهى آوردند . سرانى از خودشان داشتند به نام عيسى پسر موسى خواهرزاده عبدان قرمطى و مسعود پسر حريث از بنى رفاعه و يكى به نام ابن اعمى . نبردهاى بزرگ كردند و هر كه بار سوم ابداعى آنها مخالفت كرد از او جزيه گرفتند ، درآمدها را نيز وصول كردند .
مقتدر ، هارون بن غريب را به واسط فرستاد كه با اين قرمطيان نبرد كرد و بسياريشان را بكشت و دويست اسير از آنها سوى مدينة السلام برد كه كشته شدند و آويخته شدند .
در شعبان خبر آمد كه حسن بن قاسم حسنى به رى قيام كرده ، يك ديلمى نيز با وى هست به نام ماكان پسر كاكى ، و عامل رى سوى خراسان گريخته . سپس در شوال خبر آمد كه يك ديلمى به نام اسفار پسر شيرويه از ياران حسن بن قاسم نيز به رى آمده و هارون بن غريب در ناحيهء قزوين با اين اسفار رو به رو شده كه اسفار او را هزيمت كرده

6922