مقتدر وزارت خويش را به دو داد و كارهاى خويش را به دو سپرد و او را خلعت وزارت داد .
ابن مقله ، عبد الله بن محمد كلواذى را بر ديوان سواد به جاى نهاد . فضل بن جعفر را نيز بر ديوان مشرق به جاى نهاد و او را به نظارت كارهاى فارس فرستاد .
محمد بن قاسم كرخى را بر ديوان مغرب گماشت ، وى از ديار مضر آمده بود .
برادر خويش حسن بن على را بر ديوان خاصه گماشت و ديوان كوچك خانهء خلافت كه نامه ها و اضافات و تغييرات از آن صدور مىيافت . برادر خويش عباس بن على را به ديوان فراتيال و ديوان سپاه گماشت ، عثمان بن سعيد صيرفى را بر ديوان اصلى سپاه نگهداشت . ابراهيم بن خفيف را بر ديوان خرج باقى گذاشت .
( 118 كارها را به نيكويى روان كرد ، دستور داد كسى را به مصادره و غرامت نگيرند و متعرض بر آوردگان كسى نشوند ، تا آنجا كه احمد بن جانى را بر ديوان تيولهاى وزيران كه عهده كرده بود باقى نهاد و ابراهيم بن ايوب نصرانى دبير على بن عيسى را پيش روى نشانيد چنان كه بوده بود و او را بر ديوان حسابدارى به جاى نهاد . كار پيادگان مصافى را كه ملازمان خانهء خليفه بودند و در هر ماه مقرريشان صد و بيست هزار دينار مىشد تعهد كرد . مردم از او خوشدل شدند و به دو آرام گرفتند و امان يافتند ، آرزوهايشان گسترده شد و همتهاشان بالا گرفت و روزگار وى را روزگار خوشدلى شمردند .
پس از آن در غرهء جمادى الاولى ابو القاسم و ابو الحسين و ابو الحسن پسران ابو على وزير ، خلعت گرفتند به عهده دارى ديوانها ، پس از آن خود او خلعت گرفت از آن رو كه امير مؤمنان وى را كنيه داده بود .
صولى گويد : نمىدانم كه پس از عبيد الله خاقانى كسى به وزارت رسيده باشد و در ستايش وى بيش از آنچه بيش از وزارت و به هنگام وزارت و بعد از آن دربارهء ابن مقله گفتند گفته باشند كه وى شعردوست و شعردان بود و شعر را پاداش مىداد .
هوشيارى و استقلال راى و آدابدانى و سخندانى و خوشنويسى پسرش ابو الحسين

6920