على بن محمد بر نشست و به مسجد جامع رفت ، موسى بن خلف يارش نيز با وى بود ، هاشميان بر او بانگ زدند كه ما را رها كرده‌اند و دربارهء مقرريهاى خويش بناليدند . ابن فرات به همراهان خويش دستور داد كه با آنها دربارهء چيزى سخن نكنند هاشميان در سخن ، زياده روى كردند كه مقتدر اين را نپسنديد و دستور داد - مرتبتدارانشان را از خانهء خلافت بدارند ، پيران هاشمى به نزد ابن فرات شدند و پوزش خواستند و به دو گفتند : اين كار جاهلان ما بوده ، وى با خليفه دربارهء ايشان سخن كرد تا از آنها رضايت آورد جمعى از غلامان اطاقى را به ابن فرات پيوست كه با وى برنشينند و هر كجا بود با وى باشند .
در اين سال از خراسان نامه آمد كه در آن آمده بود كه در قندهار در برجهاى حصار آن ، برجى يافته‌اند كه پنجهزار سر در آن بوده ، در سبدهاى علفى ، از جمله بيست و نه سر بوده كه در گوش هر كدام رقعه اى بوده ، بسته شده با نخ ابريشم ، به نام صاحب سر ( 60 و نامها چنين بوده : شريح بن حسان ، جناب بن زبير ، خليل بن موسى تميمى ، حارث بن عبد الله ، طلق بن معاذ سلمى ، هاتم بن حسنه ، هانى بن عروه ، عمر بن علان ، جرير بن عباد مدنى ، جابر بن خبيب بن زبير ، فرقد بن زبير سعدى ، عبد الله بن سليمان عماره ، سليمان بن عماره ، مالك بن طرخان پرچمدار عقيل بن سهيل بن عمرو ، عمرو بن حيان ، سعيد بن عتاب كندى ، حبيب بن انس ، هارون بن عروه ، غيلان بن علاء ، جبريل عباده ، عبد الله بجلى ، مطرف بن صبح داماد عثمان بن عفان رضى - الله عنه .
سرها را به حال خويش يافته بودند جز اينكه پوست آن خشكيده بود ، موى آن به حال خويش بود و تغيير نيافته بود و رقعه ها از سال هفتادم هجرت بود .
در اين سال يمن طولونى از نگهبانى بغداد معزول شد و نزار بن محمد ضبى بر آن گماشته شد .

6839