حركت سوار در آنجا ميسر نبود - و بالاى كوه روند . پيش از سحر كنار روذ الروذ رسيدند آنگاه به هر سوارى كه در آن نزديكى بود دستور داد كه پياده شود و لباس خويش را در آرد . بيشتر سواران پياده شدند و گذشتند ، كوهبانان نيز همگى گذشتند و بالاى كوه رفتند و خانواده آذين و يكى از فرزندان وى را بگرفتند و آنها را بياوردند .
آذين خبر يافت كه خانواده اوى را گرفته‌اند . افشين وقتى اين پيادگان را فرستاد كه وارد تنگه شدند ، بيم داشت كه تنگه را بر آنها ببندند و به كوهبانان گفت كه پرچمهايى همراه داشته باشند و بر قلهء كوههاى بلند باشند ، در محلهايى كه از آنجا بر ظفر بن علاء و ياران وى مشرف باشند و اگر كسى را ديدند كه از او بيمناك شدند پرچمها را بجنبانند .
كوهبانان شب را بر قلهء كوهها بودند ، وقتى ابن علاء و حسين بن خالد با كسانى كه از خانوادهء آذين گرفته بودند بازگشتند و در راه بودند و هنوز به تنگه نرسيده بودند ، پيادگان آذين به طرف آنها سرازير شدند و پيش از آن كه وارد تنگه شوند با آنها به نبرد پرداختند كه كسانى از ميانه كشته شدند و يكى از زنان را پس - گرفتند و كوهبانانى كه افشين مرتبشان [1] كرده بود آنها را بديدند .
و چنان بود ، آذين دو سپاه فرستاده بود ، سپاهى كه با آنها نبرد كند و سپاهى كه تنگه را بر آنها ببندد . وقتى پرچمها به جنبش آمد افشين مظفر بن كيدر را با يك دسته سوار از ياران خويش فرستاد كه تازان برفت ، ابو سعيد را نيز از پى مظفر فرستاد ، بخاراخذاه را نيز از پى آنها فرستاد كه آنجا رسيدند و چون پيادگان آذين كه بر تنگه بودند آنها را بديدند از تنگه سرازير شدند و به ياران خويش پيوستند و ظفر بن علاء و حسين ابن خالد و كسانى از يارانشان كه همراهشان بودند نجات يافتند و جز آنها كه در نبرد نخستين كشته شده بودند كس از آنها كشته نشد و همگى سوى اردوگاه افشين آمدند

[1] كلمهء متن : رتبهم

5826