كه براى بيعت ابراهيم بن محمد مىكوشيده بودند دست يافت . كسى كه مأمون را از محل آنها و كارى كه دربارهء آن مىكوشيدند مطلع كرد عمران قطر بلى بود .
چنان كه گفته‌اند : مأمون به روز شنبه پنج روز رفته از صفر سال دويست و دهم كس از پى آنها فرستاد ، آنگاه به دستور مأمون ، ابن عايشه را سه روز بر در خانهء مأمون در آفتاب به پا داشتند سپس به روز شنبه او را تازيانه زد ، پس از آن در مطبق به زندان كرد ، آنگاه مالك بن شاهى و ياران وى را تازيانه زد كه نام سرداران و سپاهيان و ديگر كسانى را كه با آنها در اين كار دخالت داشته بودند براى مأمون نوشتند اما متعرض هيچيك از كسانى كه نوشته بودند نشد كه بيم داشت مردمى بىگناه را متهم كرده باشند .
و چنان بود كه وعده نهاده بودند كه اگر سپاه به مقابلهء نصر بن شبث برون شود پل را ببرند كه خبرشان فاش شد و آنها را گرفتند . پس از آن نصر بن شبث به تنهايى وارد شد و كسى از سپاهيان سوى وى فرستاده نشد و او را به نزد اسحاق بن - ابراهيم جا دادند ، سپس به شهر ابو جعفر بردند .
در اين سال ابراهيم بن مهدى را گرفتند به شب يكشنبه سيزدهم ربيع - الاخر ، وى نقاب داشت و در لباس زنانه بود با دو زن ديگر كه يك كشيكبان سياه هنگام شب او را گرفت و گفت : « شما كيستيد و در اين وقت آهنگ كجا داريد ؟ » چنان كه گويند : ابراهيم انگشتر ياقوتى را كه به دست داشت و بسيار گرانقدر بود به دو داد كه رهاشان كند و پرسش نكند و چون كشيكبان انگشتر را بديد از آنها بدگمان شد و گفت : « اين انگشتر مردى معتبر است . » و آنها را بنزد فرماندهء پادگان برد كه بگفت تا نقاب از آنها بردارند ، ابراهيم مقاومت كرد و فرمانده پادگان او را كشيد كه ريشش نمايان شد و او را بنزد پلدار برد كه بشناختش و او را به در مأمون بردند به دو خبر دادند كه دستور داد ابراهيم را در خانه ( خلافت ) نگهدارند و چون صبحگاه يكشنبه شد او را در خانهء مأمون نشانيدند كه بنى هاشم و سرداران و سپاهيان ، وى

5716