پادشاهى بر من پاينده و باقى دارد ؟ گفتند : داد گستردن در ميان خلق خداى تعالى ، پس او داد بگسترد و علما را بفرمود كه آن روز كه من بنشينم به مظالم ، شما همه بنزد من باشيد تا هر چه در عدل و داد باشد بنماييد تا من آن كنم .
و چنين روز كه به مظالم بنشست روز هرمزد بود از ماه فروردين . پس آن روز نوروز [ نام ] كردند و تا اكنون سنّت گشت . و هفتصد سال بنشست كه اندر اين روزگار روزى درد سرش نخاست و دشمنى بر وى بيرون نيامد و رنجى و غمى نديد .
پس روزى او تنها به خانه نشسته بود و آگاهى نداشت . ابليس به روزن فرو شد و پيش او بايستاد . جم بترسيد و او را گفت : تو كيستى ؟ گفت : من يكىام از فريشتگان ، از آسمان آمده‌ام كه ترا نصيحت كنم . جم گفت : بگوى كه چه نصيحت دارى ؟ گفت : مرا بگوى كه تو كيستى ؟ جم گفت : من يكىام از فرزندان آدم . ابليس گفت : نيستى . تا تو به زمينى چند آدمى بيمار شد و بمرد ؟ اگر تو نيز از فرزند آدمى بودى ، ترا نيز مرگ و بيمار [ ى ] بودى . تو خداى آسمان و زمينى ، و تو همى خويشتن را همى نشناسى . تو به آسمان بودى و اين همه خلق تو آفريدى و به آسمان كار آسمان راست كردى و به زمين آمدى تا كار زمين نيز راست كنى و دادگسترى و باز به آسمان روى . اكنون خويشتن را فراموش كردى ، و من يكى از فريشتگان توام و ترا بر من حقّ بسيار است ، بيامدم تا ترا آگاه كنم . تو اين داد به ميان خلق بگستردى ، ايشان را بگوى تا ترا پرستند . هر كه فرمان كند او را پاداش نيكو كن و هر كه فرمان نكند او را به آتش بسوزان . جم گفت : چه حجّت است بر آنكه من خدايم ؟ ابليس گفت : حجّت آن است كه من فريشته‌ام و آدمى فريشته نبيند ، و تو مرا مىبينى معاينه .
و باز ابليس ناپديد شد . و جم را آن گفتار اندر دل كار كرد ، گفت : من خداى آسمان و زمينم . به زمين آمدم تا شما را كار راست كنم و چندين نعمتها شما را بدادم و دردمندى و مرگ و بيمارى از شما برداشتم . اكنون همى به آسمان خواهم رفتن . مرا به خدايى بپرستيد و اقرار دهيد كه من خدايم ، و هر كه بگرود پاداش نيكو كنم و هر كه نگرود به آتش بسوزم . پس به همه شهرها بدين گونه نامه نوشت و به همه جهان

91