* ( تَكُونُ لَنا عِيداً لأَوَّلِنا وَآخِرِنا 5 : 114 ) * . يعنى سرورا ، شادى بود ما را اندر وى . مفسّران ايدون گفتند : لَاوَّلِنا ما فِى زَمانِنا وَآخِرنا لِما بَعدِنا من اهْلِ مِلَّتِنا . * ( وَآيَةً مِنْكَ 5 : 114 ) * . و علامتى بود مر خلق را از نبوّت من در راست گفتن من . * ( وَارْزُقْنا وَأَنْتَ خَيْرُ الرَّازِقِينَ 5 : 114 ) * . و ما را روزى ده كه از همه روزىدهان تويى بهتر . * ( قال الله إِنِّي مُنَزِّلُها عَلَيْكُمْ فَمَنْ يَكْفُرْ بَعْدُ مِنْكُمْ فَإِنِّي أُعَذِّبُه عَذاباً لا أُعَذِّبُه أَحَداً من الْعالَمِينَ 5 : 115 ) * . خداى گفت : من اين بفرستم بر شما هر آن كه از آن بخورد و كافر شود ، او را عذابى كنم كه هرگز كس را چنان عذاب نكرده‌ام . عيسى ايشان را بگفت و با ايشان اين عهد بكرد .
و روزى ديگر همه خلق گرد آمدند و عيسى دعا كرد و خلق روى سوى آسمان نهادند . از هوا اندر سفره‌اى همى آمد پرّان تا پيش عيسى و حواريّين فرود آمد و دستارى بر وى . عيسى دست فراز كرد و آن دستار برگرفت . بر وى دوازده نان بود سپيد به عدد حواريّين ، و ماهىاى بزرگ بريان كرده و بر آن جاى نهاده و نمك سپيد و تره .
و عبد الله بن عبّاس روايت كند ، گفت : هر چه اندر جهان تره است همه بر آن جاى بود مگر گندنا و سير . و پس خلق بنشستند و همه تمام و سير بخوردند ، و هر كه لقمه‌اى از آن نان همى شكست يا از آن ماهى از آن تره ، به جاى آن همچند آن پيدا آمد . و آن روز همى خوردند . چون آفتاب فرو شد ، سفره همچنان به آسمان باز شد ، و آن روز يكشنبه بود . پس ديگر روز وقت چاشتگاه همچنان فرود آمد و همه خلق از آن بخوردند و شبانگاه باز شد ، و سديگر همچنان . پس نيز باز نيامد .
منافقان بودند آنجا كه از آن خورده بودند ، گفتند : اين جادويى بود و جادويى سه روز بيش ندارد . پس چون بخفتند ، آن كسها كه چنين گفته بودند ، ديگر روز برخاستند ، همه خوك گشته بودند و خداى تعالى صورتهاى ايشان مسخ كرده بود .
و به خبرهاى ديگر آمده است كه اين مايده از آسمان نيامد و ليكن عيسى مر حواريّين را گفت : با شما چيزى از طعام هست ؟ يكى از حواريّين برخاست ، نام وى شمعون ، و دو ماهى آورد بريان كرده و پنج گرده نان . عيسى آن را خرد كرد لقمه لقمه ، و دعا كرد و خداى تعالى در آن بركت كرد تا چندان هزار خلق كه با عيسى

532