داد كرد ، و مغان ايدون گويند كه آتش پرستيد و هندوان گويند بت پرستيد ، و همه مقرّاند كه دادگر بود و علما و حكما را بزرگ داشتى . و نخستين ملكى كه به نجوم اندر نگريست افريدون بود ، و به علم طب نيز او رنج برد و ترياق او آميخت . و نخستين كسى كه بر پيل نشست از ملكان ، افريدون بود و پيل را حرب فرمود . و او را سه پسر بود : مهترين را نام طوج و ميانگين را سلم و كهترين را ايرج . فريدون همه ملك را به زندگانى خويش ميان فرزندان بخش كرد و به سه بهره كرد : ناحيت ترك و خزران و چينستان مر تور را داد و او را فغفور نام كرد ، و زمين روم و سقلاب و روس و زمين مغرب مر سلم را داد و او را قيصر نام كرد ، و زمين عراق بجمله و بصره و واسط و بغداد و آن كجا ميان جهان بود و آبادانتر بود ، و زمين حجاز تا حدّ يمن همه ايرج را داد .
و افريدون ايرج را دوستتر داشتى ، و ولايت را به دو باز خواند ، ايرانشهر . پس افريدون بمرد و هر سه پسر به پادشاهى بنشستند . آنگاه تور و سلم عهد پدر خويش بشكستند و بر برادر كهتر حسد بردند و گفتند : پدر ولايت بهتر او را داد و تاج بر سر او نهاد ، ما او را بكشيم . پس هر دو بيامدند و با او حرب كردند و او را بكشتند و جهان به دو نيم كردند و نتوانستند داشتن ، و به هر جانبى يكى برخاست و پادشاهى همى كرد ، و به دست ايشان اقليم بابل بماند و هر دو بمردند ، و پادشاهى از فرزندان ايشان بشد و به ملكى افتاد نامش كوش ، از فرزندان حام بن نوح عليه السّلام ، و اقليم ايران به دست او گشت و بت پرستيد . و چهل سال پادشاهى بكرد و بيدادگر و ستمگر بود . پس پسرش [ b 20 ] كنعان بگرفت و او نيز بتپرست بود و بيداد كرد و ستمگاره بود . و چهل سال پادشاهى كرد پس بمرد . و پسرى بود او را نامش نمرود ، از پس او ملك بگرفت .
و گروهى گويند كه چون برادران ، ايرج را بكشتند ، فريدون زنده بود و گفت :
يا ربّ ! مرا مرگ مده تا از فرزندان ايرج كسى را ببينم كه كين ايرج از برادران بخواهد .
پس افريدون را پسرى ديگر بود ، و از ايرج دخترى مانده بود . افريدون اين

107