آن كس نه همتا و نه انباز و نه دستور و نه يار و نه زن و نه فرزند . هميشه بود و هميشه باشد و . . .
پايان نسخهء « صب » نيز مانند نسخهء « ص » با خلافت « مكتفى » و « حديث زكروية ابن مهرويه القرمطى » به انجام مىرسد .
آخر نسخه چنين است :
تمّ كتاب التواريخ ممّا الَّفه ابو جعفر محمّد بن جرير الطبرى رحمة الله عليه على يد العبد الضعيف المحتاج الى رحمة ربه اللطيف محمود بن محمّد بن ابى بكر بن احمد يعرف بخالويه اصلح الله شانه و غفر له و لوالديه . اواخر شهر المبارك ذى قعدة سنة ثمان عشرة و سبعمائة الهجرية المصطفويه حامدا للَّه تعالى و مصليا على نبيه . ( - برگ b 337 ) .
با نگريستن به انساب دو كاتب نسخه هاى « ص » و « صب » ، خويشاوندى آنان به چشم مىآيد . شايان تذكر است كه نسخهء « ص » از جهت ضبط و صحت بر نسخهء « صب » برترى دارد .
نسخهء « مه » اين نسخهء كتابخانهء آقاى دكتر اصغر مهدوى نخستين بار در نشريهء كتابخانهء مركزى دانشگاه تهران در بارهء نسخه هاى خطى ، جلد دوم ، سال 1340 - 1341 ، زير نظر محمدتقى دانشپژوه و ايرج افشار ، به خامهء استاد محمدتقى دانشپژوه معرفى گرديد . به نوشتهء آقاى دانشپژوه در اين دفتر ، آقاى دكتر اصغر مهدوى مجموعه‌اى نفيس از كتابهاى خطى گرد آورده‌اند كه در آن روزگار شمار آن به 869 رسيده بوده است ، و به گشاده دستى اجازه دادند كه گذشته از معرفى نسخه ها ، از نفايس آن

مقدمه 58