آفرينش او بر هستى او گوا است و سپاس وى بر بندگان . . . ( - برگ b 2 ) .
بر صفحهء اول نسخه چنين آمده است :
« برسم خزانة الصاحب الاعظم الدستور الاعدل الاكرم سلطان الوزراء العرب و العجم زاير بيت الله الحرام نجم الحق و الدنيا و الدين كهف الاسلام و المسلمين لا زال نجم طالعه مسعودا . » شيوهء نگارش نسخه چون نسخه هاى ديگر است :
نسخه به خط نسخ نوشته شده است و در هر برگ 35 سطر نوشته است . « ب و پ » به يك نقطه و « ج و چ » نيز به يك نقطه نوشته مىشود ، « ك و گ » را همانند مىنويسد ، « دال و ذال » را مراعات مىكند ، « آنج » و « جنانك » ، آمده است ، و « ژ » را به سه نقطه مىنويسد : « كژدم » . در پايان نسخه آمده است :
تمّت كتاب التاريخ الطبرى گرد آوردهء محمّد بن جرير بن يزيد الطبرى رحمة الله عليه . صلَّى الله على خير خلقه محمّد و آله اجمعين على يد العبد الضعيف عثمان بن احمد ابن ابى بكر يعرف بخالويه فى شهر الله الاصم رجب سنة ثلاث عشر و سبعمائة » برگ a 446 .
نسخهء « ص » با اخبار « مكتفى » به پايان مىرسد كه به سالهاى 295 - 289 خلافت كرد .
عنوان آخرين گفتار اين نسخه : « حديث زكرويه بن مهرويه القرمطى » است كه :
اين حديث او به سال دويست و نود و پنج بود . . . و مذهب زنادقه داشت . . .
نخست دعوت به اهل شيعت بود و مردمان [ را ] ايدون پيدا كرد كه اين سلطان ستم همى كند و نشايد از پس ايشان نماز كردن و مرو را امام خواندن ، و اما از آل حسين بن على رضى الله عنهم بايد . مردمان او را اجابت كردند .

مقدمه 56