اينك بتوفيق خداى توانا اين رسالهء مختصر را در اين جا ختم ميكنيم و در پايان آن برخى از مراثى را كه شعرا و فضلا دربارهء مرگ ابو جعفر طبرى گفته‌اند و معرف مقام شامخ علمى او مىباشد ، مىآوريم . [1] ابن اعرابى :
< شعر > حدث مفظع و خطب جليل دق عن مثله اصطبار الصبور قام ناعى العلوم اجمع لمّا قام ناعى محمد بن جرير كتبه انجم لها زاهرات موذنات رسومها بالدثور يا ابا جعفر مضيت حميدا غير وانٍ فى الجّد و التشمير < / شعر > . . .
محمد بن رومى < شعر > كان بحراً من العلوم فلمّا فاض بالنفس غاض بحر معين من له بعده اذا هولا هو مثله غيره عليه امين < / شعر > دربارهء آرامگاه طبرى ازين پيش گفته شد كه در بغداد در خانهء خودش به خاك سپرده شد ولى ابن خلكان مؤلف كتاب نفيس وفيات الاعيان در كتاب مذكور نوشته است كه : در مصر قبرى ديدم كه مورد احترام مردم است و به زيارت آن ميروند و بر روى سنگ قبر نوشته شده است كه : « اين قبر ابن جرير طبرى است » و مردم ميگويند كه اين ابن جرير همان صاحب تاريخ مشهور است .
پس از ذكر اين قسمت خود ابن خلكان مينويسد كه اين عقيدهء مردم مصر صحيح نيست زيرا قبر ابن جرير در بغداد است .
چنانكه در آغاز اين رساله نيز اشاره شد مأخذ عمدهء نويسندهء اين رساله در گردآورى مطالب آن ، كتاب معجم الادباء ياقوت حموى بوده است و ياقوت نيز چنانكه خودش تصريح كرده است مأخذش دو كتاب نفيس و معتبر بوده است . يكى

[1] نقل از مقدمهء جزء اول تفسير طبرى چاپ مصر . )

88