از پسر جرير نميشناسم . » هر گاه يكى يكى از آثار علمى طبرى را با يكى يكى از كتب و مؤلفات علماى ديگر جمع كنند و آنها را با يك ديگر مقايسه و موازنه نمايند ، آنگاه فضل و رجحان كتب وى بر كتب ساير علما - چه از نظر كيفيت و چه از نظر كميت - معلوم خواهد شد . سمعانى دربارهء طبرى چنين نوشته است [1] « . . . يكى از بزرگان و پيشوايان علمى در مسائل بعقيدهء طبرى فتوى و حكم ميداد ، و در مواقع اختلاف بآراء و عقايد او رجوع ميكرد زيرا او را عالمتر و متبحرتر ميدانست . طبرى آن اندازه از علوم جمع كرده بود كه هيچيك از دانشمندان عصرش بپايهء او نميرسيدند . طبرى حافظ قرآن و آشنا بقراآت مختلف و بصير بمعانى و احكام آن بود . . . همچنين در فقه و حديث مهارت تمام داشت و باقوال صحابه و تابعان و كسانى كه بعد از آنان بودند محيط بود . در علم تاريخ و آشنائى باخبار مردمان گذشته نيز اطلاع كامل داشت . . . » ابن خلكان در تاريخ خود نوشته است : [2] « . . . و طبرى را مصنفات گرانبهائى است كه در فنون عديده نوشته شده و دلالت دارد بر وسعت علم و بسيارى فضل او . طبرى از ائمه مجتهدين بود كه از هيچكس تقليد نكرد . ابو الفرج نهروانى معروف به ابن طرار در مذهب پيرو او بود . . . »

[1] الانساب خطى - كتابخانهء مجلس شوراى ملى .
[2] وفيات الاعيان ج 2 - چاپ ايران .

27