در اينجا قرآن به يك موضوع مهم اجتماعى اشاره كرده و آن موضوع وقوع جرمها و جنايتها و قتلها و حتى انقلابات بنيان كن است .
ما هميشه عادت كرده‌ايم كه از حسادت و كينه مذمت كنيم به اعتبار اينكه « رذيلت » است . فقط خواسته‌ايم تحت عنوان قبح ذاتى عقلى با حسادت و كينه مبارزه كنيم ، هيچ فكر نكرده‌ايم كه اين حسادتها و كينه ها معلول چه عواملى است . بايد علل و عوامل آن را از بين برد .
مردم متمكن نبايد در رفتار و در انفاق خود طورى عمل كنند كه طرف تحقير شود ، حس حسادت و كينه و انتقام او را تحريك كنند ، نبايد در او آزار روحى ايجاد كنند و روحش را بفشارند ، به وسيلهء منت و تحقير نبايد بر تن او بيفزايند و از جانش و شخصيتش و غرور و مناعتش و كرامتش بكاهند .
فاصلهء طبقاتى آن قدر منشأ بروز اين بيماريها و خطرهاى اجتماعى نمىشود ، بلكه به رخ كشيدنها و مصداق « فَخَرَجَ عَلى قَوْمِه فى زينَتِه » شدنها منشأ بيدارى آرزوها و تمنيات مىگردد .
در سيرهء اولياء دين مىخوانيم كه آنها مثل اين بود كه از فقرا منت مىكشيدند . در ( نهج البلاغه ) وصيت معروف به امام حسن مىفرمايد :
* ( و اعلم ان امامك طريقاً ذا مسافة بعيدة و مشقة شديدة و انه لا غنى بك فيه عن حسن الارتياد و قدر بلاغك من الزاد مع خفة الظهر ، فلا تحملن على ظهرك فوق طاقتك فيكون ثقل ذلك وبالًا عليك ، و اذا وجدت من اهل الفاقة من يحمل لك زادك الى يوم القيامة فيوافيك به غداً حيث تحتاج اليه فاغتنمه و حمّله اياه و اكثر من تزويده و انت قادر عليه فلعلك تطلبه فلا تجده . ) * به هر حال مراعات رفق و نرمى لازم است : * ( قَوْلٌ مَعْروفٌ وَمَغْفِرَةٌ خَيْرٌ من صَدَقَةٍ يَتْبَعُها أذىً . ) * ( بقره 263 ) .
در سورهء اسراء مىفرمايد : * ( وَإمّا تُعْرِضَنَّ عَنْهُمُ ابْتِغاءَ رَحْمَةٍ من رَبِّكَ تَرْجوها فَقُلْ لَهُمْ قَوْلًا مَيْسوراً . ) *

428