إسم الكتاب : يادداشتهاى استاد مطهرى ( فارسي ) ( عدد الصفحات : 516)

* ( مَثَلُ الَّذينَ يُنْفِقونَ أمْوالَهُمْ فى سَبيلِ الله كَمَثَلِ حَبَّةٍ أنْبَتَتْ سَبْعَ سَنابِلَ فى كُلِّ سُنْبُلَةٍ مِائَةُ حَبَّةٍ وَا لله يُضاعِفُ لِمَنْ يَشاءُ وَا لله واسِعٌ عَليمٌ . ) * سورهء سباء ، آيهء 39 : * ( وَما أنْفَقْتُمْ من شَىْء فَهُوَ يُخْلِفُه . ) * درحقيقت مىخواهد بفرمايد انفاق بايد به نحوى باشد كه مفيد باشد ، موجب ازدياد ثروت اجتماع باشد ، اجتماع را ترميم كند ، از قبيل خرجى باشد كه از درآمد يك ماشين براى آن ماشين مىكنيد كه خرج خودش و آبادى خودش شده . انفاق بايد صرف بهبود و سلامت اجتماع شود . واقعاً اينطور است كه اگر صرف اصلاح و سلامت شود صدچندان برمىگردد ولى اگر صرف گداپرورى و بلكه انگل پرورى بشود نه اينكه ثمرى ندارد بلكه بيشتر بر بدبختى و زيان و فقر اجتماع مىافزايد و بلاى اجتماعى مىگردد ، مثل غذايى است كه به كرم روده و معده برسد . انفاق مشروع همان است كه به طور مستقيم و غيرمستقيم جانشين دارد ، ثمره و بهره دارد ، آن است كه حقيقتاً ترميم اجتماع و تعمير خرابيهاى آن و به اصطلاح سدّ خلَّت باشد . پس اين قسمت كه مىفرمايد انفاقات اثر دارد مؤيد آن قسمت است كه گفتيم انفاقات بايد مقرون به منطق و حكمت بوده باشد .
در آيهء « مَثَلُ ما يُنْفِقونَ فى هذِه الْحَيوةِ الدُّنْيا كَمَثَلِ ريحٍ فيها صِرٌّ أصابَتْ حَرْثَ قَوْمٍ ظَلَموا أنْفُسَهُمْ » ( آل عمران ) انفاقات زيانآور و فقرآور را ذكر مىكند .
راجع به اينكه انفاق صحيح ترميم و اصلاح است و هدر نمىرود و به اجتماع برمىگردد ، در آيهء 272 از سورهء بقره نيز مىفرمايد : * ( وَما تُنْفِقوا من خَيْرٍ يُوَفَّ إلَيْكُمْ ) * . ظاهر اين است كه مقصود اين است در دنيا به شما برگردانده مىشود . آيهء « يَمْحَقُ الله الرِّبا وَيُرْبِى الصَّدَقاتِ » نيز هست ولى ظاهر اين است كه مقصود آخرت است ( مراجعه شود ) .

421