8 . هنر و جمال و زيبايى .
9 . عصيان و انكار و تمرّد .
10 . تعهد و مسؤوليت .
11 . آزادى از حكومت و تسلط محيط و جبر محيط ، همچنين آزادى از جبر طبيعت ، از جبر حكومت انسانها آن كه محيط را شكل مىدهد نه اينكه شكل محيط را مىگيرد .
12 . زهد جامعه گرا .
13 . كار و عمل . . . * ( وَعَمِلُوا الصّالِحات ) * .
14 . اخلاص ( پس علم ، عمل ، اخلاص ) .
تبصره : عطف به نمره 3 ، سعدى اشتباه مىكند كه مىگويد :
< شعر > من آن مورم كه در پايم بمالند نه زنبورم كه از نيشم بنالند چگونه شكر اين نعمت گزارم كه زور مردم آزارى ندارم < / شعر > همچنين اشتباه مىكند كه مىگويد :
< شعر > بديدم عابدى در كوهسارى قناعت كرده از دنيا به غارى . . .
< / شعر > احسن القصص قرآن درست ضد اين ابيات است .
15 . هجرت .
16 . جهاد .
17 . امر به معروف و نهى از منكر .
18 . غربت و تنهايى . ر . ك : ورقه هاى « انسان و غربت او در اين جهان » .

414