و همين طور است روايت نقل شده از حلية الأولياء . اينها مربوط به نقل و روايات بود .
امّا از نظر اعتقاد : ملاجلال سيوطى اشعرى صوفى جنيدى در كتاب اصول دين خود چنين مىگويد : انبياء ( 1 ) از گناه صغيره و كبيره ، قبل از نبوت و بعد از آن ، عمداً و سهواً مصونند . ( 2 ) و گفتار علاّمه در نهج الحق و كشف الصدق قريب به همين مضمون است . ( 3 ) و شما مسلمان - هر كه باشى گرچه صوفى مولويه - در آيات باهرات قرآن مجيد راجع به مقامات بلند حضرت داود ( عليه السلام ) تأمّل كن تا امر بر تو واضح شود ، به عنوان نمونه چند آيه را كه راجع به آن حضرت است مىآوريم .
و شددنا ملكه و آتيناه الحكمة و فصل الخطاب . . . ( 4 ) « ملك و سلطنت داود را مستحكم نموديم و به او حكمت و كلام روشن داديم . » و مفسّرين گفته‌اند : « شددنا ملكه » يعنى او را با هيبت و لشكريان تقويت نموديم . « و آتيناه الحكمة » يعنى : نبوّت و درست انديشى به او داديم . « وفصل الخطاب » يعنى : كلام واضح و دالّ بر مقصود و بدون اشتباه ( 5 ) به او عنايت كرديم . ( 6 ) و لقد آتينا داود و سليمان علماً . . . ( 7 ) « هر آينه به داود و سليمان علم داديم . »

1 - و افضل انبياء مرسلين آنهايند كه داود از آنان بود و خداوند زبور را بر او نازل كرد . 2 - مفتاح العلوم ( حاشيه ) 20 . 3 - نهج الحق و كشف الصدق ، 142 . 4 - سوره « ص » آيه 20 . 5 - بر خلاف صوفيه كه بناى آنها در كلامشان بر تعميه و الغاز است . 6 - به مجمع البيان و ساير تفاسير در بحث مربوط به آيه مباركه مراجعه شود . 7 - سوره نمل ، آيه 15 .

418