< فهرس الموضوعات > 25 . فصّ حكمة علويّة في كلمة موسويّة < / فهرس الموضوعات > 25 . فصّ حكمة علويّة في كلمة موسويّة < فهرس الموضوعات > [ اختصاص كلمهء موسويه به حكمت علويه ] < / فهرس الموضوعات > علامهء قيصرى در شرح فرمايد :
اختصاص كلمهء موسويه به حكمت علويه از جهت اين قول خداوند تعالى است كه فرمود : * ( لا تَخَفْ إِنَّكَ أَنْتَ الأَعْلى ) * . كه به سبب حق بودنش بر فرعونى كه ادعاى علو كرد و گفت * ( أَنَا رَبُّكُمُ الأَعْلى ) * ، برتر آمد و علو و غلبه نمود .
و از جهت علو مرتبه اش در نزد حق تعالى به امورى اختصاص يافت ، : يكى اينكه بدون واسطهء ملك با او سخن گفت ، ديگر اينكه در حديث صحيح آمده است كه خداوند متعال تورات را به دست خود نوشت ، و شجرهء طوبى را به دست خود غرس كرد و جنت عدن را به دست خود خلق كرد و آدم را با دو دست خود خلق كرد . [1] آن كه در صدر حديث آمده است خداوند ، تورات را براى موسى با دست خود نوشته است اشاره به اين آيه كريمه است كه خداوند فرمود : * ( وَكَتَبْنا لَه في الأَلْواحِ ) * و اسناد خلق آدم به دو دست اين است كه آدم جامع جميع اسماء متضاده و متقابلهء الهى است . يعنى اسماء جمالى و جلالي و لطف و قهر كه ديگر مخلوقات حائز چنين جامعيت نيستند . لذا انسان را كون جامع و يا كون جامع حقيقى گويند .
و از آن جمله امور نسبت قرب موسى به مقام جامعيت كه پيغمبر ما بدان اختصاص يافته است مىباشد . [2] چنانكه خداوند متعال در قرآن كريم دربارهء حضرت موسى عليه السلام فرمود :

[1] - شرح فصوص قيصرى ، صص 444 .
[2] - شرح فصوص قيصرى ، صص 445 .

527