يصلَّون في منازلهم و لا يصلَّون الجماعة ، فأتاه رجل اعمى فقال : يا رسول الله ! انا ضرير البصر ، و ربّما أسمع النّداء و لا أجد من يقودني الى الجماعة و الصّلاة معك . فقال النبي « ص » : « شدّ من منزلك الى المسجد حبلا و احضر الجماعة » [1] .
( 1 ) امام صادق « ع » : پيامبر آهنگ آن كرد كه ( خانهء ) گروهى را بسوزاند كه نماز در خانه مىگزاشتند و به مسجد نمىآمدند [2] ، پس مرد كورى نزد او آمد و گفت : اى پيامبر خدا ! من كورم و بسا مىشود كه بانگ نماز را مىشنوم ولى كسى را نمىيابم كه مرا به مسجد رهبرى كند تا با تو نماز بخوانم . پيامبر گفت : « ريسمانى از خانه ات به مسجد بكش و در نماز جماعت حاضر شو » . 4 - الامام الصادق « ع » : لو عطَّل الناس الحجّ لوجب على الامام أن يجبرهم على الحجّ ، إن شاؤوا و إن أبوا ، لأنّ هذا البيت وضع للحجّ [3] .
( 2 ) امام صادق « ع » : اگر مردمان حج را تعطيل كنند ، بر امام واجب است كه آنان را به گزاردن حج مجبور كند ، خواه بخواهند و خواه نخواهند ، چه اين خانه براى حج نهاده شده است . 5 - الامام الصادق « ع » : لو انّ الناس تركوا الحجّ ، لكان على الوالي أن يجبرهم على ذلك و على المقام عنده . و لو تركوا زيارة النبي « ص » لكان على الوالي ان يجبرهم على ذلك و على المقام عنده . فإن لم يكن لهم اموال ،

[1] « وسائل » 5 / 377 .
[2] از اين احاديث و اين همه تأكيد بر اجتماع كردن و گردهمايى - به ويژه در فضاهاى عبادى و معنوى - به خوبى روشن مىشود كه اسلام تا چه اندازه به مسائل انسانى اهميّت مىدهد ، و بر همگرايى و با هم زيستى انسانها تأكيد مىورزد ، تا همه از وضعيّت يك ديگر با خبر شوند ، و در دشواريها يك ديگر را يارى دهند ، و بار زندگى و مسئوليّت را به كمك هم به منزل برسانند . در اسلام ، سر در آخور خويش داشتن ( مانند جانوران ) ، و به خود و نزديكان خود رسيدن ، و از جريان عام حيات جامعه و مردم جدا بودن . و بيخبرى از حال ديگران ، و بيدردى در كنار دردمندان ، پذيرفته نيست .
[3] « بحار » 99 / 18 - از كتاب « علل الشّرائع » .

753