رعيتند ( 1 ) و آرايش واليان ، و عزت دين ، و اسباب امنيّت ؛ و رعيت جز به ايشان بر سر پا نايستد . و قوام و استوارى سپاهيان جز به خراجى نيست كه خدا قرار داده است ، تا با آن بتوانند به جهاد با دشمن بپردازند ، و از آن در فراهم آوردن آنچه صلاح ايشان است و نياز آنان را برمىآورد ، بهره مند شوند . 2 - الامام علي « ع » - من العهد : فولّ من جنودك أنصحهم في نفسك لله و لرسوله و لإمامك ، و أنقاهم جيبا ، و أفضلهم حلما ، ممّن يبطئ عن الغضب ، و يستريح الى العذر ، و يرأف بالضّعفاء ، و ينبو على الأقوياء ؛ و ممّن لا يثيره العنف ، و لا يقعد به الضّعف [1] .
( 2 ) امام على « ع » - از عهد نامهء اشترى : . . كسى را به فرماندهى سپاهيانت برگزين كه در نظر خود او را نسبت به خدا و رسول و امام مخلصتر و پاكيزه جانتر و داناتر بيابى : از آن كسان كه زود خشم نمىگيرند ، و پوزشخواهى مقصّران را به راحتى مىپذيرند ، و نسبت به ناتوانان مهربانند ، و بر زورمندان سخت مىگيرند ؛ كسانى كه برخورد تند آنان را از جا به در نمىبرد ، و سستى و ضعف آنان را از كار باز نمىدارد . 3 - الامام علي « ع » - من العهد : و ليكن آثر رؤوس جندك عندك من واساهم في معونته ، و أفضل عليهم من جدته ، بما يسعهم و يسع من وراءهم من خلوف أهليهم ، حتى يكون همّهم همّا واحدا في جهاد العدوّ ، فإنّ عطفك عليهم يعطف قلوبهم عليك [2] . .
( 3 ) امام على « ع » - از عهد نامهء اشترى : . . . بايد كه برگزيده ترين فرماندهان لشكر در نزد تو آن كس باشد كه به يارى آنان برخيزد ، و از مالى كه در اختيار دارد چندان به ايشان بدهد كه خودشان و كسانى از خانوادهء خود را كه برجاى

[1] « نهج البلاغه » / 1005 ؛ عبده 3 / 101 .
[2] « نهج البلاغه » / 1006 ؛ عبده 35 / 102 .

707