يخاصم بعضكم بعضا الى السّلطان الجائر . [1] ( 1 ) امام صادق « ع » - ابو خديجه گويد : امام صادق مرا به نزد جماعتى از شيعه روانه كرد و گفت : به ايشان بگو : مبادا هنگامى كه ميان شما خصومتى اتفاق مىافتد ، يا در داد و ستد اختلافى پيدا مىكنيد ، دعواى خود را به نزديكى از اين فاسقان ببريد ! بلكه در ميان خود مردى را كه از حلال و حرام ما آگاه باشد انتخاب كنيد ؛ و من چنين كسى را قاضى و داور شما قرار مىدهم ؛ و مبادا كه يكى از شما شكايت از ديگرى را به نزد سلطان ستمگر برد . 7 - الامام الكاظم « ع » : من طلب هذا الرزق من حلَّه ، ليعود به على عياله و نفسه ، كان كالمجاهد في سبيل الله عز و جل ، فإن غلب عليه ذلك ، فليستدن على الله عز و جل و على رسوله « ص » ما يقوت به عياله ، فإن مات و لم يقضه كان على الامام قضاؤه ، فإن لم يقضه كان عليه وزره . إنّ الله عز و جل يقول :
« * ( إِنَّمَا الصَّدَقاتُ لِلْفُقَراءِ وَالْمَساكِينِ وَالْعامِلِينَ عَلَيْها وَالْمُؤَلَّفَةِ قُلُوبُهُمْ وَفِي الرِّقابِ وَالْغارِمِينَ ) * . . [2] » ، فهو فقير مسكين مغرم [3] .
( 2 ) امام كاظم « ع » : هر كس روزى را از راه حلال آن براى خود و خانواده اش فراهم آورد ، همچون مجاهد در راه خداى عزّ و جل است . و اگر از عهده بر نيايد ، قوت عيال خود را از بيت المال وام گيرد ؛ و اگر بميرد و آن وام را ادا نكرده باشد ، بر امام است كه آن را ادا كند ، و اگر ادا نكند وزر آن براو است .
خداى عزّ و جل گفته است : * ( إِنَّمَا الصَّدَقاتُ لِلْفُقَراءِ وَالْمَساكِينِ وَالْعامِلِينَ عَلَيْها وَالْمُؤَلَّفَةِ قُلُوبُهُمْ وَفِي الرِّقابِ وَالْغارِمِينَ ) * زكات از آن فقيران است و بينوايان و تحصيلداران زكات و كسانى كه بايد دلشان به دست آورده شود ( مؤلَّفهء قلوب ) و آزاد كردن بردگان و گزاردن وام وامداران » ، و آنكه هزينهء زندگى ندارد فقير و بينوا وامدار است .

[1] « وسائل » 18 / 100 .
[2] سورهء توبه ( 9 ) : 60 .
[3] « تهذيب » 6 / 184 .

556