( 1 ) هر آينه به موسى و هارون فرقان ( كتابى فرق گذار ميان حق و باطل ) داديم ، كه خود فروغى است و ياد آوريى براى تقوى پيشگان 4 * ( وَما أَرْسَلْنا مِنْ رَسُولٍ إِلَّا بِلِسانِ قَوْمِه ، لِيُبَيِّنَ لَهُمْ ) * . . [1] هيچ رسولى را جز به زبان قومش نفرستاديم ، تا ( پيام الهى را ) آشكارا به ايشان برساند . . . 5 * ( وَلَقَدْ أَرْسَلْنا مُوسى بِآياتِنا ، أَنْ : أَخْرِجْ قَوْمَكَ مِنَ الظُّلُماتِ إِلَى النُّورِ ، وَذَكِّرْهُمْ بِأَيَّامِ الله ، إِنَّ فِي ذلِكَ لَآياتٍ لِكُلِّ صَبَّارٍ شَكُورٍ ) * [2] موسى را با آيات خود فرستاديم ، يعنى كه قوم خود را از تاريكيها به روشنى بيرون بر ، و ايام الله را ( روزهاى روزگار را كه خداوند در آنها به صالحان و نيكان نعمتها و پيروزيها داده ، و بدكاران و ستمگران را به نقمتها و شكستها دچار ساخته است ) به ياد بنى اسرائيل آر ، كه در چنين ياد كردى ( از روزگار و گشت روزگار ) نشانه هايى است عبرت آموز براى شكيبايان شكرگزار 6 * ( هُوَ الَّذِي بَعَثَ فِي الأُمِّيِّينَ رَسُولًا مِنْهُمْ ، يَتْلُوا عَلَيْهِمْ آياتِه وَيُزَكِّيهِمْ وَيُعَلِّمُهُمُ الْكِتابَ وَالْحِكْمَةَ ، وَإِنْ كانُوا مِنْ قَبْلُ لَفِي ضَلالٍ مُبِينٍ ) * [3] او است آنكه فرستاده اى را در ميان مردم ناخوانا و نانويس برانگيخت ، تا آيات او را بر ايشان فرو خواند و افكار و كردارشان را پاكيزه سازد ، و كتاب و حكمت به آنان بياموزد ، هر چند از آن پيش در گمراهيى آشكار فرو بودند 7 * ( لَقَدْ مَنَّ الله عَلَى الْمُؤْمِنِينَ ، إِذْ بَعَثَ فِيهِمْ رَسُولًا مِنْ أَنْفُسِهِمْ يَتْلُوا عَلَيْهِمْ آياتِه

[1] سورهء ابراهيم ( 14 ) : 4 .
[2] سورهء ابراهيم ( 14 ) : 5 .
[3] سورهء جمعه ( 62 ) : 2 .

52