( 1 ) امام على « ع » : . . در آن هنگام ( كه آن فتنه ها و آشوبها پيش آيد ) ، هر كس بتواند خود را به خدا ( و اطاعت او ) منحصر كند پس چنين كند . پس اگر از من فرمان بريد ، ان شاء الله شما را به راه بهشت خواهم برد ، هر چند سختى فراوان و مزهء تلخ داشته باشد . 3 - الامام علي « ع » - فيما ردّه على المسلمين من قطائع عثمان : و الله لو وجدته قد تزوّج به النّساء و ملك به الإماء لرددته ، فإنّ في العدل سعة ؛ و من ضاق عليه العدل فالجور عليه أضيق . [1] امام على « ع » - در بارهء آنچه از تيولهاى بخشيده شده به توسط عثمان پس گرفت : به خدا سوگند كه اگر چنان مىديدم كه با آن ( اموال ) ، زن به همسرى گرفته شده و كنيز به ملكيت درآمده ، باز آنها را برمىگرداندم ، زيرا كه در دادگرى گشايش است ؛ و هر كه دادگرى براو تنگ نمايد ، بيداد براو تنگتر خواهد بود . 4 - الامام علي « ع » : . . لكنّي أضرب بالمقبل الى الحق ، المدبر عنه ، و بالسّامع المطيع ، العاصي المريب ابدا ، حتى يأتي عليّ يومي . . [2] امام على « ع » : . . من به وسيلهء كسى كه روى به حق آورده ، كسى را مىزنم كه از حق رويگردان باشد ، و به دست حرفشنو فرمانبردار ، نافرمان فتنه انگيز را پيوسته سركوب مىكنم ، تا آن زمان كه مرگ من فرارسد . . 5 - الامام علي « ع » : . . فلا يقرنّ الباطل حتى يخرج الحقّ من جنبه . ما لي و لقريش ؟ و الله لقد قاتلتهم كافرين ، و لأقاتلنّهم مفتونين ؛ و انّي لصاحبهم بالامس ، كما أنا صاحبهم اليوم . [3]

[1] « نهج البلاغه » / 66 ؛ عبده 1 / 42 .
[2] « نهج البلاغه » / 59 ؛ عبده 1 / 37 .
[3] « نهج البلاغه » / 111 ؛ عبده 1 / 77 .

315