بنده و فرستاده ات ، فرست ( 1 ) كه خاتم دينهاى گذشته بود و آورندهء راه نو ، و آشكاركنندهء حق به حق ، و فرونشانندهء جوش و خروش باطلها ، و كوبندهء قدرت گمراهيها . او چنان كه فرمان داشت به كار برخاست ، و به روان كردن فرمان تو قيام كرد ، و در رسيدن به آنچه مايهء خشنودى تو است شتاب ورزيد ؛ در هنگام وجوب اقدام به جنگ بدون ترس به پيش رفت ، و در عزم خويش سستى روا نداشت ؛ وحى تو را نيك فرا گرفت ، و پيمان تو را حفظ كرد ، و براى روان كردن فرمان تو گام پيش نهاد ، تا آتشگيرهء آن كس را كه خواستار روشنى و آتش بود برافروخت ، و راه را براى آنكه در شب تاريك مشغول پيمودن آن بود روشن كرد ، و دلها را پس از آنكه گرفتار فتنه ها و گناهها شده بود راه نمود ، و نشانه هاى روشن در كنار راهها نهاد ، و احكام نورانى آورد ؛ آرى او امين مورد اعتماد تو ، و گنجور دانش مخزون تو ، و گواه تو ( بر مردمان ) در روز پاداش ، و مبعوث تو به حق ، و فرستادهء توبه سوى خلق بود . . 3 - الامام علي « ع » : . . و الذي بعثه بالحق و اصطفاه على الخلق ، ما أنطق الَّا صادقا . . [1] امام على « ع » : . . . سوگند به آنكه او را به حق برانگيخت و برآفريدگان برگزيد ، كه جز به راستى سخن نمىگويم . .
< فهرس الموضوعات > ب - اهليت و شايستگى < / فهرس الموضوعات > ب - اهليت و شايستگى < فهرس الموضوعات > قرآن < / فهرس الموضوعات > قرآن 1 - * ( وَلَقَدْ آتَيْنا إِبْراهِيمَ رُشْدَه مِنْ قَبْلُ وَكُنَّا بِه عالِمِينَ ) * [2] به ابراهيم ، از پيش ، رشد و راهيابى داديم ، و ما بر احوال او آگاه بوديم

[1] « نهج البلاغه » / 564 ؛ عبده 2 / 109 .
[2] سورهء انبيا ( 21 ) : 51 .

303