نام کتاب : الحياة ( فارسي ) نویسنده : علي حكيمي جلد : 2 صفحه : 158
* ( الإِنْسانَ مِنْ نُطْفَةٍ أَمْشاجٍ نَبْتَلِيه ، فَجَعَلْناه سَمِيعاً بَصِيراً ) * [1] آيا مىدانيد كه هنگامى از روزگار بود كه انسان در آن چيزى شايستهء ياد شدن نبود ما انسان را از نطفه اى آميخته آفريديم تا او را بيازماييم ، پس او را شنوا و بينا ساختيم 2 - * ( وَلَقَدْ خَلَقْنَا الإِنْسانَ مِنْ سُلالَةٍ مِنْ طِينٍ ) * . . * ( ثُمَّ أَنْشَأْناه خَلْقاً آخَرَ ، فَتَبارَكَ الله أَحْسَنُ الْخالِقِينَ ) * [2] همانا آدمى را از گل پالوده آفريديم . . سپس به او آفرينشى ديگر داديم ، پس فرخنده خداى ، كه نيكوترين آفرينندگان است < فهرس الموضوعات > 2 - تدبّر كردن در مراحل وجود آدمى < / فهرس الموضوعات > 2 - تدبّر كردن در مراحل وجود آدمى < فهرس الموضوعات > / قرآن / < / فهرس الموضوعات > / قرآن / 1 - * ( يا أَيُّهَا النَّاسُ إِنْ كُنْتُمْ فِي رَيْبٍ مِنَ الْبَعْثِ فَإِنَّا خَلَقْناكُمْ مِنْ تُرابٍ ، ثُمَّ مِنْ نُطْفَةٍ ، ثُمَّ مِنْ عَلَقَةٍ ، ثُمَّ مِنْ مُضْغَةٍ ، مُخَلَّقَةٍ وَغَيْرِ مُخَلَّقَةٍ ، لِنُبَيِّنَ لَكُمْ ، وَنُقِرُّ فِي الأَرْحامِ ما نَشاءُ إِلى أَجَلٍ مُسَمًّى ، ثُمَّ نُخْرِجُكُمْ طِفْلًا ، ثُمَّ لِتَبْلُغُوا أَشُدَّكُمْ ) * . . [3] اى مردم ! اگر در بارهء برخاستن از گور در گمانيد ( پس بدانيد كه ) ما شما را از خاك و سپس از نطفه و سپس از پارهء خون بسته و سپس از پارهء گوشت - با خلقت تمام و خلقت ناتمام - آفريديم ، تا براى شما آشكار سازيم ( كه آفريننده اى كه آغازگر آفرينش است بازگردانندهء شما نيز تواند بود ) ، و ما آنچه را كه بخواهيم تا زمانى معين در رحمها نگاه مىداريم ، سپس همچون كودكى شما را بيرون مىآوريم ، تا به كمال خود برسيد . . 2 - * ( وَنَفْسٍ وَما سَوَّاها فَأَلْهَمَها فُجُورَها وَتَقْواها ) * [4]