( 1 ) امام على « ع » : قرآن بهار دل است ، و سرچشمه هاى دانش ؛ و قلب را جلا دهنده اى جز آن نيست . 4 - الامام علي « ع » : . . و شفاء لا تخشى أسقامه . . جعله الله ريّا لعطش العلماء ، و ربيعا لقلوب الفقهاء ، و محاجّ لطرق الصلحاء ، و دواء ليس بعده داء . . [1] امام على « ع » : قرآن شفايى است كه ناخوشيى در پى نخواهد داشت . .
خدا آن را وسيلهء سيراب شدن تشنگى دانشمندان ، و بهار دلهاى عالمان ، و راه راست صالحان ، و داروى نهايى دردها قرار داده است . . 5 - الامام علي « ع » : . . ما جالس هذا القرآن أحد الَّا قام عنه بزيادة او نقصان :
زيادة في هدى ، و نقصان من عمى . و اعلموا ! أنه ليس على احد بعد القرآن من فاقة ، و لا لأحد قبل القرآن من غنى . فاستشفوه من أدوائكم ، و استعينوا به على لأوائكم ، فإنّ فيه شفاء من اكبر الداء ، و هو الكفر ، و النفاق ، و الغيّ ، و الضلال ؛ فاسألوا الله به ، و توجّهوا اليه بحبّه ! . . [2] امام على « ع » : با قرآن كسى ننشست جز آنكه پس از برخاستن با فزونى يا كاستى برخاست : فزونى در راهيابى ، و كاستى در كورى ( و گمراهى ) .
بدانيد كه هيچ كس پس از داشتن قرآن فقر ( معنوى ) ندارد ، و براى هيچ كس پيش از آن ، غنا و توانگرى ( معنوى ) نيست ؛ پس شفاى دردهاى خود را از آن بخواهيد ، و در سختيهاى خود از آن يارى جوييد ، كه در آن شفاى بزرگترين درد ، يعنى كفر و نفاق و گمراهى است ؛ از خدا به وسيلهء قرآن چيز بخواهيد ، و با دوستى قرآن رو به خدا كنيد . 6 - الامام السجاد « ع » : اللهم صل على محمد و آله ! و اجعل القرآن لنا في ظلم

[1] « نهج البلاغه » / 641 ؛ عبده 2 / 203 .
[2] « نهج البلاغه » / 567 ؛ عبده 2 / 111 .

150