او را ببينند ، و اين با قدرتى بود كه به ايشان نمود ، و سطوتى كه از آن بيمشان داد ، و به اينكه چگونه كسانى را به كيفر كردار نابود ساخت ، و كسانى را به سزاى اعمال از عرصهء جهان درو كرد . . . 3 - الامام الصادق « ع » - قيل له : ما تقول في القرآن ؟ فقال : هو كلام الله ، و قول الله ، و كتاب الله ، و وحي الله و تنزيله . . [1] امام صادق « ع » - به آن امام گفتند : در بارهء قرآن چه مىگويى ؟ گفت : قرآن سخن خدا است و گفتهء خدا ، و كتاب خدا ، و وحى خدا ، و فرو فرستادهء خدا . . . 4 - الامام الصادق « ع » : لقد تجلَّى الله لخلقه في كلامه ، و لكنّهم لا يبصرون . [2] امام صادق « ع » : خدا در سخن خود بر مردمان تجلَّى كرده است ، ولى آنان نمىبينند . 5 - الامام السجاد « ع » : . . و جعلته مهيمنا على كلّ كتاب أنزلته ، و فضّلته على كلّ حديث قصصته ، و فرقانا فرقت به بين حلالك و حرامك ، و قرآنا أعربت به عن شرائع أحكامك ، و كتابا فصّلته لعبادك تفصيلا ، و وحيا أنزلته على نبيّك محمّد - صلواتك عليه و آله - تنزيلا . [3] امام سجاد « ع » : قرآن را بر هر كتاب كه فرو فرستاده بودى گواه قرار دادى ، و بر هر سخن كه از پيش گفته بودى برترى بخشيدى ، و آن را وسيلهء جدايى حلال از حرام ساختى ، و بيان نامهء قوانين و احكام كردى ، و كتابى براى

[1] « بحار » 92 / 117 - از كتاب « توحيد » صدوق / 157 ، و كتاب « امالى » صدوق / 326 .
[2] « بحار » 92 / 107 - از كتاب « اسرار الصّلاة » .
[3] « صحيفهء سجّاديّه » / 265 - 264 ( دعاى 42 ) . دعاى چهل و دوم « صحيفهء سجّاديّه » . دعايى است كه امام على بن الحسين « ع » به هنگام ختم كردن قرآن مىخوانده ، و در آن توصيف قرآن آمده است . از اين دعا بخشهايى آورده خواهد شد .

105