< فهرس الموضوعات > فصل نوزدهم بيم و اميد ( خوف و رجا ) < / فهرس الموضوعات > فصل نوزدهم بيم و اميد ( خوف و رجا ) < فهرس الموضوعات > قرآن < / فهرس الموضوعات > قرآن 1 * ( أُولئِكَ الَّذِينَ يَدْعُونَ ، يَبْتَغُونَ إِلى رَبِّهِمُ الْوَسِيلَةَ أَيُّهُمْ أَقْرَبُ ، وَيَرْجُونَ رَحْمَتَه وَيَخافُونَ عَذابَه ، إِنَّ عَذابَ رَبِّكَ كانَ مَحْذُوراً ) * ، [1] اين پيامبران خود همان كسانند كه خدا را مىخوانند ، و از راه اطاعت خدا جوياى وسيله اى براى رسيدن به قرب پروردگار خويشند ، تا معلوم گردد كه چه كس به او نزديكتر است ، و هم به رحمت او اميدوارند و هم از عذاب او بيمناك ، كه عذاب پروردگار تو عذابى پرهيز كردنى است ، 2 * ( الَّذِينَ يَخْشَوْنَ رَبَّهُمْ بِالْغَيْبِ ، وَهُمْ مِنَ السَّاعَةِ مُشْفِقُونَ ) * ، [2] پرهيز پيشگان كسانيند كه از پروردگار خويش ، در نهان ( و آشكار ) ، مىترسند و از قيامت هراس دارند ، 3 * ( فَمَنْ كانَ يَرْجُوا لِقاءَ رَبِّه ، فَلْيَعْمَلْ عَمَلًا صالِحاً وَلا يُشْرِكْ بِعِبادَةِ رَبِّه أَحَداً ) * ، [3] هر كس آرزومند ملاقات پروردگار خويش است ، بايد كه كار نيكو كند و در

[1] سورهء اسرا ( 17 ) : 57 ؛ « مجمع البيان » 6 / 422 .
[2] سورهء انبيا ( 21 ) : 49 .
[3] سورهء كهف ( 18 ) : 110 .

726