الرّاحمين . [1] ( 1 ) امام سجاد « ع » : خدايا ! مرا چنان كن كه به هنگام لازم با نيروى تو حمله برم ، و در نيازمندى نياز خويش از تو بخواهم ، و در مسكنت نزد تو تضرع كنم ؛ و مرا به يارى جستن از جز خودت به هنگام ناچارى ، و به درخواست و خضوع در برابر غير خودت در تهيدستى ، و به تضرع در برابر جز خودت در حال ترس ، ميازماى ؛ تا از اين راه ، مستحقّ محروم ماندن از يارى و عطاى تو ، و دور ماندن از امداد تو نگردم ، اى بخشاينده ترين بخشايندگان . 4 الامام السجاد « ع » : . . . لا تجعل لفاجر و لا كافر عليّ منّة ، و لا له عندي يدا ، و لا بي إليهم حاجة . [2] ( 2 ) امام سجاد « ع » : چنان مكن كه كافر و فاجرى بر من منت داشته باشد ، يا مرا رهين احسان سازد ، يا مرا به او نيازى افتد . 5 الامام السجاد « ع » : اللَّهمّ أنت عدّتي إن حزنت ، و أنت منتجعي إن حرمت ، و بك استغاثتي إن كرثت ، و عندك ممّا فات خلف ، و لما فسد صلاح ، و فيما أنكرت تغيير . فامنن عليّ قبل البلاء بالعافية ، و قبل الطَّلب بالجدة ، و قبل الضّلال بالرّشاد ، و اكفني مئونة معرّة العباد ، وهب لي أمن يوم المعاد ، و امنحني حسن الارشاد . [3] ( 3 ) امام سجاد « ع » : خدايا ! اگر اندوهگين شوم تو وسيلهء آسايش خاطر منى ، و اگر تهيدست بمانم تو خزانهء منى ؛ در سختى و بدبختى پناه من تويى ، و آنچه از دست بدهم تو جاى آن را پر توانى ساخت ، و آنچه تباه شود تو آن را درست

[1] « صحيفهء سجاديه » / 135 ( دعاى 20 ) .
[2] « صحيفهء سجاديه » / 147 ( دعاى 21 ) .
[3] « صحيفهء سجاديه » / 138 ( دعاى 20 ) .

605