< فهرس الموضوعات > فصل هفتم مداومت دادن به عمل و پايدارى در آن و تمام كردن آن < / فهرس الموضوعات > فصل هفتم مداومت دادن به عمل و پايدارى در آن و تمام كردن آن < فهرس الموضوعات > قرآن < / فهرس الموضوعات > قرآن 1 * ( إِنَّ الَّذِينَ قالُوا رَبُّنَا الله ثُمَّ اسْتَقامُوا ، فَلا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلا هُمْ يَحْزَنُونَ ) * ، [1] كسانى كه گفتند پروردگار ما خدا است و در آن پايدارى كردند ، نه آنان را بيمى خواهد بود و نه اندوهى ، 2 * ( وَأَنْ لَوِ اسْتَقامُوا عَلَى الطَّرِيقَةِ ، لأَسْقَيْناهُمْ ماءً غَدَقاً ) * ، [2] اگر خلايق در راه ايمان ( و حاكميّت حق ) پايدارى مىكردند ، آب فراوان ( و نعمت بسيار ) به ايشان مىداديم ، 3 * ( فَلِذلِكَ فَادْعُ وَاسْتَقِمْ كَما أُمِرْتَ ، وَلا تَتَّبِعْ أَهْواءَهُمْ ) * . . [3] پس بدين سبب ( كه ياد شد ، مردمان را به دين اسلام ) بخوان ، و چنان كه فرمان دارى استقامت ورز ، و از هواهاى ايشان پيروى مكن . . .

[1] سورهء احقاف ( 46 ) : 13 .
[2] سورهء جن ( 72 ) : 16 ؛ « مجمع البيان » 10 / 372 - 371 .
[3] سورهء شورى ( 42 ) : 15 .

504