نام کتاب : الحياة ( فارسي ) نویسنده : علي حكيمي جلد : 1 صفحه : 463
7 * ( وَلِكُلٍّ دَرَجاتٌ مِمَّا عَمِلُوا ، وَما رَبُّكَ بِغافِلٍ عَمَّا يَعْمَلُونَ ) * ، [1] براى همگان درجاتى است از روى كارهايى كه كردهاند ؛ و پروردگار تو از آنچه مىكنند غافل نيست ، 8 * ( مَنْ كَفَرَ فَعَلَيْه كُفْرُه ، وَمَنْ عَمِلَ صالِحاً فَلأَنْفُسِهِمْ يَمْهَدُونَ ) * ، [2] هر كه كفر ورزد ، كفرش به زيان او است ، و كسانى كه كار نيكو كنند براى خود آماده مىكنند ، 9 * ( لَيْسَ الْبِرَّ أَنْ تُوَلُّوا وُجُوهَكُمْ قِبَلَ الْمَشْرِقِ وَالْمَغْرِبِ ، وَلكِنَّ الْبِرَّ مَنْ آمَنَ بِالله وَالْيَوْمِ الآخِرِ وَالْمَلائِكَةِ وَالْكِتابِ وَالنَّبِيِّينَ وَآتَى الْمالَ عَلى حُبِّه ذَوِي الْقُرْبى وَالْيَتامى وَالْمَساكِينَ وَابْنَ السَّبِيلِ وَالسَّائِلِينَ وَفِي الرِّقابِ وَأَقامَ الصَّلاةَ وَآتَى الزَّكاةَ وَالْمُوفُونَ بِعَهْدِهِمْ إِذا عاهَدُوا وَالصَّابِرِينَ فِي الْبَأْساءِ وَالضَّرَّاءِ وَحِينَ الْبَأْسِ ، أُولئِكَ الَّذِينَ صَدَقُوا وَأُولئِكَ هُمُ الْمُتَّقُونَ ) * ، [3] نيكوكارى آن نيست كه روهاى خود را به سوى مشرق و مغرب كنيد ، بلكه نيكوكار كسى است كه به خدا و روز ديگر و فرشتگان و كتابها و پيامبران ايمان آورد ، و به دوستى خدا مال را به خويشاوندان و يتيمان و درويشان و در راه ماندگان و سائلان و گرفتاران بخشد . و نماز را بر پاى دارد ، و زكات دهد ، و چون پيمان بندد بر سر پيمان بايستد ، و در سختى و بيچيزى و رنجورى و هنگام كارزار شكيبا باشد ؛ اين گونه كسان آنانند كه ( در ديندارى ) راست گفتند ، و اين گونه كسان پرهيزگاراند ،