النّاس كما تحبّ أن يحسن إليك ، و ارض لهم ما ترضاه لنفسك ، و استقبح من نفسك ما تستقبحه من غيرك ، و حسّن خلقك مع النّاس . [1] ( 1 ) امام على « ع » - به پسرش محمد حنفيّه : پسرم ! به همهء مردم نيكى و احسان كن همان گونه كه دوست دارى در حق تو نيكى و احسان كنند ؛ چيزى را براى ايشان بپسند كه براى خود مىپسندى ، و چيزى را در حق ديگران ناپسند شمار كه در حق خود ناپسند مىشمارى ؛ و خلق و خوى خود را با مردمان نيكو كن . 3 الامام علي « ع » - في العهد الاشتري : . . . فإنّهم صنفان : إمّا أخ لك في الدّين ، و إمّا نظير لك في الخلق . . [2] ( 2 ) امام على « ع » - در « دستورنامهء حكومتى » مالك اشتر : با همهء مردم ، با مهربانى و احترام و انسانيت رفتار كن ، زيرا كه آنان دو گروهند : يا برادر اسلامى تواند ، يا برابر انسانى تو . 4 الامام الصادق « ع » : النّاس سواء كأسنان المشط ، و المرء كثير بأخيه ، و لا خير في صحبة من لم ير لك مثل الذي يرى لنفسه . [3] ( 3 ) امام صادق « ع » : مردمان مساويند مانند دندانه هاى شانه . و آدمى به وسيلهء برادر خود زياد مىگردد ( و نيرو پيدا مىكند ) . و خيرى در همنشينى آن كس نيست كه آنچه براى خود مىخواهد براى تو نخواهد . ، در بارهء اهميّت بنيادين « اصل مساوات » در اسلام ، و رمز توحيدى آن ، و نقش انسانى و تربيتى و اجتماعى عمل به آن كه سازندهء انسان و انسانيّت است ، به فصل 47 ، از باب 11 ( جلد 5 ، صفحات 166 - 123 ) حتما مراجعه كنيد .

[1] « مستدرك نهج البلاغه » / 153 .
[2] « نهج البلاغه » / 993 .
[3] « تحف العقول » / 271 .

439