أخيه المؤمن ، كما يستريح الطَّير الى شكله . [1] ( 1 ) امام صادق « ع » : براى هر چيز چيزى است كه به آن آرامش مىيابد . مؤمن به برادر مؤمن خود آرامش پيدا مىكند ، همان گونه كه آرامش پرنده به همتاى او است . 4 الامام الكاظم « ع » - عن آبائه ، عن رسول الله « ص » : المؤمن مرآة لاخيه المؤمن . [2] ( 2 ) امام كاظم « ع » - از پدرانش ، از پيامبر اكرم : مؤمن آيينهء برادر مؤمن خويش است . 5 الامام السجاد « ع » - عن جابر بن يزيد الجعفى قال : قلت لعليّ بن الحسين « ع » : يا ابن رسول الله ! ما حقّ المؤمن على اخيه المؤمن ؟ قال :
يفرح لفرحه إذا فرح ، و يحزن إذا حزن ، و ينفذ أموره كلَّها فيحصّلها ، و لا يغتمّ لشيء من حطام الدّنيا الفانية الَّا واساه ، حتى يجريان في الخير و الشّرّ في قرن واحد . . [3] ( 3 ) امام سجاد « ع » - جابر بن يزيد جعفى گويد : به على بن الحسين - عليهما السّلام - گفتم : اى پسر پيامبر ! حق مؤمن بر برادر مؤمن خود چيست ؟
گفت : به شادى او شاد شود و به اندوه او اندوهگين ، و همهء كارهاى او را به انجام رساند ، و اگر براى از دست رفتن نعمتى از نعمتهاى دنياى فانى محزون شود غمخوارى او كند ، تا بدان جا كه چون دو گاو خرمنكوبى كه به يك خيش بسته‌اند و در كنار هم حركت مىكنند ، اين دو نيز در هر خوبى و خوشى و بدى و سختى در كنار هم و با هم باشند .

[1] « بحار » 74 / 234 .
[2] « نوادر » راوندى / 8 ؛ « اصول كافى » 2 / 166 .
[3] « مستدرك » 2 / 63 .

432